بریده‌هایی از کتاب تفسیر نمونه (جلد ششم)

«ای مردم اندکی آرام‌تر دعا کنید شما شخص کر و غائبی را نمی‌خوانید شما کسی را می‌خوانید که شنوا و نزدیک است و با شما است» .

طلب اشاره شده است. و نیز در بعضی از روایات که از طرق اهل‌بیت علیهم‌السلام رسیده می‌خوانیم: این حروف رموز و اشاراتی است به نام‌های خداوند، مثلاً «المص» در سوره مورد بحث اشاره به: أَنَا اللّهُ الْمُقْتَدِرُ الصّادِقُ: «من خداوند توانای راستگو هستم»

اسلام هیچ گونه خصومتی با نژاد یهود ندارد و به عنوان پیروان یک مکتب و یا وابستگان به یک نژاد، آنها را محکوم نمی‌نماید، بلکه مقیاس و معیار سنجش را اعمال آنها قرار می‌دهد

بسیاری را می‌شناسیم که در زندگی هیچ چیز کم ندارند، تنها رنج و عذاب الیم آنها حسد نسبت به وضع دیگران، و کینه‌توزی است که زندگی مرفه آنها را عرصه تاخت و تاز لشکر اندوه و غم و فعالیت‌های خسته کننده بی‌دلیل می‌سازد.

جمله «اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ» کنایه از احاطه کامل پروردگار و تسلط او بر تدبیر امور آسمان‌ها و زمین بعد از خلقت آنها است.

علی علیه‌السلام در قرآن نام‌هائی دارد که مردم آنها را نمی‌دانند، از جمله «مؤذّن» در آیه شریفه: «فَأَذَّنَ مُؤذِّنٌ بَینَهُمْ» ، علی است که این ندا را در می‌دهد و می‌گوید: أَلا لَعْنَةُ اللّهَ عَلَی الَّذِینَ کذَّبُوا بِوِلایتِی وَ اسْتَخَفُّوا بِحَقِّی: «لعنت خدا بر آنها باد که ولایت مرا تکذیب کردند و حق مرا کوچک شمردند» .

درباره «اعراف» که منطقه‌ای است حدّ فاصل میان بهشت و دوزخ

ما به خاطر این نهی از منکر می‌کنیم که وظیفه خود را در پیشگاه پروردگارتان انجام داده و در برابر او مسئولیتی نداشته باشیم، به علاوه شاید سخنان ما در دل آنها مؤثر افتد و دست از طغیان و سرکشی بردارند

«هنگامی که بهشتیان به سوی بهشت روان شوند، بر در بهشت درختی می‌بینند که از ریشه آن دو چشمه جاری است. از یکی از آن دو چشمه می‌نوشند، و تمام کینه‌ها و حسدها از قلب آنها شسته می‌شود و این همان شراب طهور است. و در چشمه دیگر خود را شستشو می‌دهند و طراوت و زیبائی در اندام آنها آشکار می‌شود، به طوری که بعد از آن هرگز ژولیده، رنگ پریده و دگرگون نخواهند شد» .

خداوند مجموعه زمین و آسمان را در شش دوران متوالی آفریده است، هر چند این دوران‌ها گاهی به میلیون‌ها یا میلیاردها سال بالغ شده است و علم امروز هیچ گونه مطلبی را که مخالف این موضوع باشد بیان نکرده است.

بعضی ایراد کرده‌اند: مسخ بر خلاف قانون تکامل و موجب بازگشت و عقب‌گرد در خلقت است، درست نیست؛ زیرا قانون تکامل مربوط به کسانی است که در مسیر تکاملند، نه آنها که از مسیر انحراف یافته و از محیط شرائط این قانون به کنار رفته‌اند

منظور از مساوات میان «گناه» و «کیفر» ، «مساوات عددی» نیست، بلکه کیفیت عمل را نیز باید در نظر گرفت، خوردن یک روز روزه ماه رمضان با آن همه اهمیتی که دارد مجازاتش تنها یک روز کفاره نیست بلکه باید آنقدر روزه بگیرد که به اندازه احترام آن یک روز ماه مبارک بشود.

«عرش خدا» ، منظور از آن مجموعه جهان هستی است که در حقیقت تخت حکومت پروردگار محسوب می‌شود.