بریده‌هایی از کتاب قوانین مبارزه

اگر با چالش خاصی دست و پنجه نرم نکنید. خستگی بر تمام اجزاء وجودتان حاکم می‌شود. در واقع فقدان انرژی ناشی از فقدان چالش است و اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که از قابلیت ذهنی و جسمانی‌تان به اندازۀ کافی کار نمی‌کشید

فراموش نکنید که هیچ‌کس بهتر از خویشاوندان و نزدیکان نمی‌تواند به زندگی انسان لطمه وارد آورد.

به مجرد اینکه زیر پایتان محکم شد و در جایگاهی قدرتمند مستقر شدید می‌توانید از مصالحه خودداری کرده و به صراحت بگویید که در صورت عدم پذیرش پیشنهاداتتان میز مذاکره را ترک خواهیدکرد.

گُنگ و غیرقابل پیش‌بینی به نظر برسید هیچ‌کس مایل نیست با فردی که حرکاتش غیرقابل پیش‌بینی است درگیر شود. ستیزه‌جو را متقاعد کنید که چیزی برای از دست دادن ندارید و اگر قرار باشد در پرتگاه ناکامی سقوط کنید او را نیز با خود به قعر این پرتگاه می‌برید. این تکنیک بخصوص در مورد مهاجمی که چیزهای زیادی برای از دست دادن دارد بسیار مؤثر است. به او تفهیم کنید که شکست او بسیار پرهزینه و خودشکنانه خواهدبود. این ترفند تمایلش را برای زورگویی و گردنکشی عقیم و نارسا می‌کند.

با خوشرویی ابلهان را تحمل کنید

اگر پس از نبرد با دشمن با او مصالحه می‌کنید تیزهوشانه وانمود کنید که به این مصالحه اعتماد ندارید تا او همچنان دوستی و تفاهمش را به شما اثبات کند

باید بدانید که بعضی اوقات سکوت از گفتار زیبا و پرمحتوا نیز مؤثرتر است. بنابراین گاه به جای اینکه به چیزهایی اشاره کنید که مردم انتظار دارند دربارۀ آن سخن بگویید لب از سخن فرو بسته و سکوت اختیار کنید.

در جهانی که مردمانش بیش از اندازه مردد و دودل هستند، سرعت عمل اهرم نیرومندی به شمار می‌آید

با تمرکز به کارهای کوچک ترس را تارومار کنید

عقب‌نشینی در برابر دشمن نیرومند نه علامت ضعف، که نشانۀ قدرت است

زیگموند فروید می‌گوید: «هیچ جنبنده‌ای نمی‌تواند رازی را در دل نگه‌دارد. اگر سکوت اختیار کند، با نوک انگشتانش ضرب می‌گیرد و یا با حالات و حرکات دیگر افکار و احساساتش را منعکس می‌کند.»

وقتی به ناچار با ابلهان نشست و برخاست می‌کنید، از بحث و جدل با آنان بپرهیزید و با افکار و سخنان خام و نپخته‌شان تعادل روانی‌تان را برهم نزنید. فراموش نکنید که حرص و خودخوری دشمن شماره یک آرامش است.

مراقب باشید تحت‌تأثیر عکسها و گزارشهای مربوط به طرحها و دستاوردهای موفقیت‌آمیز گذشته قربانی نشوید.

هنر جنگ مسأله حیاتی است. مسیری است که به زنده ماندن و یا هلاکت منجر می‌شود. به همین دلیل استراتژیهای جنگی بسیار دقیق، زیرکانه و تأثیرگذار طراحی شده است. یک فرماندۀ خوب، باهوش و مدبر و زیرک است. در تصمیم‌گیری سریع و در اقدام، سرعت عمل دارد. می‌داند زمانی جنگ را می‌برد که بداند چه موقع حمله کند، و چه وقت نه. و می‌داند چگونه با نیروهای زیردست و بالا دست تعامل و همکاری داشته باشد. او آشنایی کامل به مصائب و بلایای جنگ دارد. کم حرف و راز نگه دار است، و نیز عادل و درستکار.

بکوشید از نظر تحرک، پویایی و ابتکار عمل از حریف برتر باشید. حریف را پیوسته در موضع دفاعی نگه دارید.

کسی که رجزخوانی می‌کند در باطن بزدل است. افراد آتشی مزاج و عصبانی اغلب شیفته ماجراجویی‌اند و کمروها کشته و مردۀ توجه. این واقعیت به شما امکان می‌دهد فراسوی ظواهر افراد به ویژگیهای باطنی‌شان پی برده و نقاط ضعف‌شان را شناسایی کنید.

در جستجوی افرادی باشید که در اردوگاه رقیب کار می‌کنند اما به شدت از اوضاع و شرایط خود ناراضی هستند. با آنان اُخت و مأنوس شوید و اطلاعات و اخبار موردنیازتان را از آنان بستانید. برای آگاهی از افکار، طرحها و نقشه‌های دست‌اندرکاران شرکت رقیب افرادی را استخدام کنید که چندی پیش از آن شرکت اخراج شده‌اند. هنگام دریافت اخبار و اطلاعات هرگز به یک فرد اعتماد نکنید.

فراموش نکنید که رقبای شما اشیای بی‌جانی نیستند که برحسب میل و سلیقه شما به استراتژیهایتان واکنش نشان دهند. آنان با درس عبرت گرفتن از خطاهایشان و بررسی موفقیتهای شما پیوسته طرحها، نقشه‌ها و راهبردهایشان را تغییر می‌دهند. به همین دلیل اطلاعات‌تان دربارۀ آنان ثابت و ایستا نیست و همواره باید تعدیل و به روز شود.

تاریخ چین مملو از نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد دشمنانی که زنده ماندند بازگشتند تا حریف دلرحم را سرکوب کنند. سن تزو در قرن چهارم پیش از میلاد کتابی را تحت عنوان «هنر جنگ» به رشته تحریر درآورد که جایگاهی ارزشمند در فرهنگ و ادب چین دارد. به طوری‌که افراد شاخص و نامدار این کشور بزرگ، قرنها آن را چون چراغی فراراهشان قرار داده و از آن پیروی کردند. شالودۀ این کتاب بر آرمانی ساده استوار است: دشمنان شما آرزومند ناخوشی شما هستند و هیچ چیز مثل نابودیتان آنان را خوشحال نمی‌کند. بنابراین اگر هنگام مقابله با آنان متأثر از دلرحمی یا امید به سازش در نیمه‌ی راه یا حتی سه چهارم راه توقف کنید آنان در انتقامجویی جسورتر و مصمم‌تر می‌شوند. شاید به دلیل آنکه هنوز تحت سلطه شما هستند به طور موقت رفتاری دوستانه در پیش گیرند. اما پیوسته در کمین هستند تا با یافتن کوچکترین روزنه ضربه‌ای سنگین‌تر از گذشته فرود آورند.

هزاران سال پیش استراتژیستهای نظامی به‌طور همزمان در فرهنگهای مختلف به تاکتیک خاصی پی بردند: در هر جنگ طرفی که در موقعیت تدافعی قرار می‌گیرد اغلب پیروز است.

. لازم نیست به ارز اندامهایشان واکنش نشان داده و یا عقب‌نشینی کنید. تنها ضرورت آن است که به سلاح دوراندیشی و حزم مجهز شوید و در هر شرایطی، حتی در برابر دوستان یکدل و صمیمی‌تان، لحظه‌ای این سلاح را زمین نگذارید.

برای انجام هر کار تنها یک بار فرصت دارید. هرگز در طلب گوشه امن و راحت نباشید. پلهای پشت سرتان را خراب کنید. همین حالا دست به کار شوید. چشم انتظار شرایط مناسب نباشید.

اجازه دهید رقبایتان درگیر پیچ و خم نبردهای کوچک باشند و به پیروزی‌های پیش پا افتاده دل‌خوش کنند. «استراتژی بزرگ» برای شما پاداشی عظیم تدارک دیده است.

هارولد نیکولسون، نویسندۀ نامدار انگلیسی به نکته نعز و جالبی اشاره می‌کند. وی می‌گوید: «در دنیا دو نوع مذاکره کننده وجود دارد: مغازه‌دار و جنگجو» هدف یک جنگجو از مذاکره دستیابی به وقت بیشتر و موضع نیرومندتر است. در صورتی که مقصود مغازه‌دار از مذاکره، جلب اعتماد طرف مقابل و یافتن زمینه‌های مشترک برای رسیدن به رضایت دوجانبه است. خواه در دنیای سیاست و خواه در قلمرو تجارت مشکل زمانی پیش می‌آید که مغازه‌دار تصور کند با مغازه‌داری دیگر مذاکره می‌کند؛ اما پس از کمی گفتگو حس کند که با یک جنگجو روبه‌روست. بنابراین پیش از انجام هرگونه مذاکره بررسی کنید و ببینید که با چه نوع مذاکره‌کننده‌ای سروکار دارید

شما باید هنگام اندیشیدن صبور باشید و در مقام عمل فرز و چابک.

. هر چه با موقعیتهای دشوارتری روبه‌رو شوید، در برخورد با موانع آبدیده‌تر می‌گردید.

دشمن با پیروی از استراتژی «تفرقه بینداز و حکومت کن» که امروزه بیش از گذشته کاربرد دارد می‌کوشد ما را از زنجیره‌ای که به آن تعلق داریم جدا کند تا حس کنیم تنها، منزوی و بی‌حفاظ هستیم؛ و آنگاه که الفت‌ها و همبستگی‌هایمان به حداقل رسید و از بابت حمایت دوستان، همپایگان و همقطارانمان نومید و دلسرد شدیم با ایجاد ارعاب و تهدید در تنگنایمان قرار داده و ضربه نهایی را وارد می‌کند.

موفقیت کم و بیش ما را تنبل و خودشیفته می‌کند و از آنجایی که خاطرات آخرین پیروزی در ذهنمان تازه و شفاف است. مایلیم استراتژیهایی را که اخیراً به پیروزی‌مان انجامیده تکرار کنیم. بعکس در صورت شکست احتمالاً مردد و متزلزل و بی‌قرار شده و حس می‌کنیم که دیگر به انجام کارهای خطیر قادر نیستیم. بنابراین به جای این‌که به آخرین نبرد فکر کنید، خاطرات آن را از زوایا و اعماق ذهن‌تان پاک و تصفیه کرده و هیچ اثری از آن به جا نگذارید.

ارتش چریکی هرگز برای دفاع در یک مکان و یا شهر متوقف نمی‌شود. همواره در حال پیشروی است؛ هر بار گامی به جلو. چون تابع الگوی خاصی نیست، هدفی در اختیار دشمن نمی‌گذارد. و شما می‌توانید از این الگو به عنوان شیوۀ جدید فکر کردن استفاده کنید.

پیکار با افراد منافق ترفندها و جنگ‌افزارهای خاصی دارد. باید به‌طور غیرمستقیم موجبات حقارت و رسوایی‌شان را فراهم کنید.