بریده‌هایی از کتاب عقاید یک دلقک

یک هنرمند مثل زنی است که کاری جز عشق ورزیدن نمی‌داند و گول هر نره‌خر کوچه‌گرد را می‌خورد. زن‌ها و هنرمندان بیشتر از هر موجود دیگری به درد استثمار می‌خورند و هر نماینده‌ای میان یک تا نود و نه درصد قوّاد است.

برای من شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که نباید بشنوم و ببینم، همیشه ناراحت‌کننده بوده است

درحالی‌که هنوز می‌خندید گفت: خدانشناسان چه؟ گفتم: آن‌ها آدم را به دهان‌دره می‌اندازند، چون همیشه فقط از خدا حرف می‌زنند.

دلقکی که به میخوارگی بیفتد زودتر از یک شیروانی‌ساز مست سقوط می‌کند.

سکوت اسلحۀ خوبی است

اینکه منتقدان خرده گیرند، چیز ناراحت‌کننده‌ای در وجودشان نیست، ولی اینکه نسبت به خودشان تا این حد با گذشت و بی‌آزارند ناراحت‌کننده است.

دلقک ـ مانند دلقک‌های دربارهای اجتماع فئودالی ـ مجاز است حقایق تلخ را با حرکات و کلمات قابل لمس کند و به زبان بیاورد.

سردرد و مالیخولیا به جا بود، ولی این‌ها برای من چنان خودمانی‌اند که فکر مرگ.

در هر ایستگاه راه‌آهن بزرگ صبح‌ها هزاران نفر وارد می‌شوند که در شهر کار می‌کنند، و هزاران نفر از شهر خارج می‌شوند که در خارج کار می‌کنند. چرا این مردم محل کارشان را با هم عوض نمی‌کنند؟

من برخلاف مسیحیان و کاتولیک‌ها معتقدم که زنده‌ها مرده‌اند و مرده‌ها زندگی می‌کنند؛

در فیلم‌های هنری همیشه دردهای روح هنرمند، احتیاج و جنگ او با شیطان مربوط به گذشته‌ است. یک هنرمند زنده که سیگار ندارد و نمی‌تواند برای زنش کفش بخرد برای آن‌ها جالب نیست، چون هنوز یاوه‌گویان و شیادان سه نسل تمام تأیید نکرده‌اند که او یک نابغه است. یاوه‌گویی یک نسل برایشان کافی نیست.

راستی چه وحشتناک بود اگر نخ‌ها پاره‌ می‌شدند و من به خودم واگذار می‌شدم!

وقتی آدم‌های پولدار چیزی به کسی هدیه می‌کنند، همیشه یک جایش می‌لنگد.

آنان که هنوز از او خبر نگرفته‌اند، خواهند دید؛ و آنان که هنوز نشنیده‌اند، خواهند دانست.

برای من یک معماست که چطور می‌تواند این‌طور سرحال بماند. گفتم: خیلی ساده است، این آدم‌ها را خاطرات و ناراحتی وجدان عذاب نمی‌دهد

دلقکی که به میخوارگی بیفتد زودتر از یک شیروانی‌ساز مست سقوط می‌کند.

من گمان می‌کنم در تمام دنیا کسی پیدا نشود که بتواند یک دلقک را بفهمد، حتی یک دلقک هم دلقک دیگر را نمی‌فهمد.

دلقکی که به میخوارگی بیفتد زودتر از یک شیروانی‌ساز مست سقوط می‌کند.

وقتی آدم‌های پولدار چیزی به کسی هدیه می‌کنند، همیشه یک جایش می‌لنگد.

شکل‌های عجیب و ناشناخته‌ای از فحشا وجود دارد که فحشای معمولی در مقایسه با آن کسب شرافتمندانه‌ای است؛ حداقل اینجا در مقابل پول چیزی به آدم می‌دهند.

یک‌لحظه به این فکر افتادم که کشوهای کمد را باز کنم و لباس‌های زیر ماری را تماشا کنم، ولی این کار را نکردم. گمان می‌کنم حتی اگر زمانی زن بگیرم، نتوانم لباس‌های زیر او را نگاه کنم.