بریده‌هایی از کتاب بهداشت قاتل

من بی‌نهایت مهربانم، این‌قدر مهربان که اگر با خودم مواجه می‌شدم بالا می‌آوردم.

ما هرگز بعد از خواندن یک کتاب همان آدم قبل نیستیم

نوشتن جایی شروع می‌شود که کلام به‌پایان می‌رسد

چه احساسی درمورد خودتان دارید؟ ـ همان حسی را دارم که از بیست‌سالگی داشته‌ام. ـ یعنی؟ ـ خودم را کم حس می‌کنم. ـ از چه لحاظ کم؟ ـ کم.

آدم‌های زیادی هستند که تکلف را به جایی می‌رسانند که می‌خوانند بدون اینکه چیزی بخوانند. مثل غواص‌های مجهز، از کتاب‌ها رد می‌شوند بدون اینکه قطره‌ای آب بهشان برسد.

«درواقع، آدم‌ها نمی‌خوانند؛ یا اگر می‌خوانند متوجه نمی‌شوند؛ یا اگر متوجه می‌شوند فراموش می‌کنند.»

دوست ندارم آدم‌ها را ببینم. اگر تنها زندگی می‌کنم، چندان به‌خاطر عشق به تنهایی نیست بلکه به‌خاطر نفرت از نوع بشر است. می‌توانید توی دفترچه یادداشتتان بنویسید که من یک آدم مردم‌گریز گندم.

ـ از دید خودم، من همیشه تنها فردی بودم که سلامت عقل داشت.

برندگان صلح نوبل اغلب قاتل‌اند، ولی برندگان نوبل ادبیات همیشه قاتل‌اند.