بریده‌هایی از کتاب زیما

کاری که اکثر اوقات انجام می‌دهم نوشتن است. شاید هزاران حرف نوشته باشم که کسی جز خودم و کاغذم آن را نخوانده باشد.

یک ترس عمیق از صد بار مردن و زنده شدن بدتره.

با بی‌میلی خودش را در دستان قدرت سیاهچاله رها کرده بود و برایش اهمیت نداشت چه چیزی در انتظارش است.

آن چیزی که به روح ما قوت می‌بخشد نیروی ماورایی عشق است. همان نیرویی که درون هر فردی به شکلی مختلف شهود می‌کند و هیچ‌گاه قابل توصیف نخواهد بود.

چشمای من؟! تاحالا هیچکس آنقدر به چشمای من اهمیت نداده بود.

فکر می‌کنی اینجا دووم آوردن ساده‌ست؟

- من مال زمین نیستم دارانا.

درون هیچ انسانی قابل وصف یا درک نخواهد بود. این چرخهٔ هستی باعث می‌شود تا ما از فهمیدن دقیق یکدیگر ناتوان باشیم.

دردش شدیدتر شده بود.

کسی که به خاطر تو به دیگران خیانت می‌کنه یک روزی هم به خاطر بقیه به تو خیانت می‌کنه!