بریده‌هایی از کتاب چهار باد

آسیب رساندن به زمین آسیب رساندن به فرزندانمان است. وِندل بِری کشاورز و شاعر

امید مانند سکه‌ای است که من با خود دارم

«می‌گن اون‌هایی که به تاریخ اعتنایی نمی‌کنن محکوم به تکرار اون هستن.»

«حتی اگه اینکه می‌گی درست باشه، آدم با این موضوع چه کاری می‌کنه؟ چیزهایی که والدین آدم می‌گن و چیزهایی که شوهر آدم نمی‌گه، این‌ها برات می‌شن یه آینه، مگه نه؟ آدم خودش رو طوری می‌بینه که اون‌ها می‌بینن و اهمیتی نداره که چقدر از اون‌ها دور بشی، اون آینه رو با خودت می‌آری.» جین گفت: «بشکونش.» «چطوری؟» «با یه تیکه سنگ لعنتی.» جین به جلو خم شد و ادامه داد: «منم یه آینه هستم السا. این رو یادت باشه.»

عشق. در بهترین دوران یک رؤیاست. در بدترین دوران یک رستگاری.