بریده‌هایی از کتاب دختر پنهانم

همیشه لحظه‌ای می‌رسد که در آن بچه‌ها با عصبانیتی غمگین به تو می‌گویند، چرا من را به دنیا آوردی؟

همیشه لحظه‌ای می‌رسد که در آن بچه‌ها با عصبانیتی غمگین به تو می‌گویند، چرا من را به دنیا آوردی؟

همیشه لحظه‌ای می‌رسد که در آن بچه‌ها با عصبانیتی غمگین به تو می‌گویند، چرا من را به دنیا آوردی؟

پاره کردن پیوند با دیگران و احساس سبکی کردن مزیت نیست، عملی ظالمانه نسبت به خود و دیگران است.

چه احمقانه است که فکر کنی می‌توانی با بچه‌هایت دربارة خودت حرف بزنی قبل از این‌که حداقل پنجاه سال داشته باشند و انتظار داشته باشی که آن‌ها تو را مثل یک انسان ببینند نه مثل یک وظیفه. گفتن حرف‌هایی که: «من تاریخ شما هستم، شما از من آغاز می‌شوید، به من گوش کنید، ممکن است به‌دردتان بخورد!»

سخت‌ترین اتفاقات برای تعریف‌کردن، اتفاقاتی‌اند که خودمان هم نمی‌توانیم آن‌ها را بفهمیم.

سخت‌ترین اتفاقات برای تعریف‌کردن، اتفاقاتی‌اند که خودمان هم نمی‌توانیم آن‌ها را بفهمیم.

چه احمقانه است که فکر کنی می‌توانی با بچه‌هایت دربارة خودت حرف بزنی قبل از این‌که حداقل پنجاه سال داشته باشند و انتظار داشته باشی که آن‌ها تو را مثل یک انسان ببینند نه مثل یک وظیفه.

همیشه لحظه‌ای می‌رسد که در آن بچه‌ها با عصبانیتی غمگین به تو می‌گویند، چرا من را به دنیا آوردی؟