بریده‌هایی از کتاب شعرهایم برای تو غم هایت برای من

زندگی همین لحظه ها و با هم بودن‌هاست. در کنار کسی که دوستسش داری بنشینی چای بنوشی و از روزمرگی‌هایت برایش بگویی؛ و او با تبسم و نگاهی مهربان دستهایت را محکم بفشارد و تو با گرمای دستهایش گرم شوی و مدام حرف بزنی و دلت غنج برود از این که یکی هست که تو را همین طور ساده و بی‌آلایش دوست دارد به همین راحتی .

من مستحق عشق بودم برای اثباتش تمام نا مهربانی‌هایت را نادیده گرفتم. اما تو به جای عشق زهر درکامم ریختی و هر روز نامهربان‌تر از قبل شدی. وقتی معترض شدم در پایمال کردن غرورم بیش از پیش تلاش کردی... اگر این گونه راضی می‌شوی من حرفی ندارم با تمام وجود هستی‌ام را به پایت می‌ریزم. می‌خواهی به هر قیمتی برنده شوی؟ باشد در بی وفایی تو برنده شدی ...

یا رب این بنده در بند سرا پا تقصیر با چه رویی کند این گونه مناجات به در خانه ...

بردار مکافات اگر خندیدی قسمت به تو خواهد خندید

نرگس چشم سیاهت دل و دینم برده مستی چشم خمارت شب و روزم برده

به هر کس نگوئید دوستت دارم. زیاد بزرگش نکنید. همه آدم‌ها جنبه بزرگی را ندارند. به آدم‌های حقیر عزت بدهید خودتان را حقیر می‌کنند. بزرگی، آدم‌های بزرگ را می‌طلبد. با محبت بیش از حد به آدم های کوچک آنها

پشت پنجره به تماشای باران ایستاده‌ام. به یاد روزهای زیبایی که با هم داشتیم. چه ملودی زیبایی دارد برخوردش با شیشه. ترانه مورد علاقه‌ات در فضای اتاق طنین انداخته. به یادت اشک‌هایم با صدای باران یکی می‌شود. گفته بودی تا همیشه می‌مانی، تنهایم نمی‌گذاری ولی چه زود عهد و پیمانت را فراموش کردی. چه کسی جایم را گرفت؟ کدام دلبر سیه چشم به جای من در قلبت بیتوته کرد؟ آیا او هم تو را مثال من همچو جانش عزیز می‌دارد؟ آیا تمام عادت‌هایت را از بر است؟ امشب در این ساعت بارانی با دلی شکسته عشقم را به مسلخ می‌برم تا برای همیشه قربانی کنم تو هم برو از زندگیم، از فکرم، از روحم، امشب تو را و تمام خاطراتت را دست خدا می‌سپارم