بریده‌هایی از کتاب مجموعه آثار چخوف (جلد سوم)

صدای خنده‌ها و فریادهای شادشان که انسان را به یاد شیهه اسب می‌انداخت لحظه‌ای قطع نمی‌شد.

هر خانواده‌ای شادی‌ها و وحشت‌های خود را دارد و بعید می‌نماید که چشم بیگانه‌ای بتواند آنها را ببیند زیرا این جزو اسرار خانواده است.

چه‌ها به کفشدوز بی‌سرپناه می‌اندیشند و به دنیای خواب می‌روند. امّا شب هنگام ترنتی به انبارشان می‌آید، روی هر دو صلیب رسم می‌کند و یک تکه‌نان زیر سرشان می‌گذارد؛ و چنین عشقی را احدی نمی‌بیند. فقط قرصِ ماهِ شناور در آسمان، نگاه نوازشگرش را از لای پاره‌گی سایبان، به درون انبار متروکه دوخته، شاهد این عشق بی‌شائبه است.

گیرم که زندگی آدمیزاد کوتاه باشد با وجود این هیچ بشری پیدا نمی‌شود که بتواند ادعا کند که در گذشته‌ها، لحظه‌های هراس‌انگیزی نداشته است.

از آنچه سر در نمی‌آوری بگذر!

از چنگ هر جونوری می‌شه با اسلحه یا وسیله دیگه‌ای نجات پیدا کرد ولی از دست بشر بدکینه هیچ راه نجاتی نیست.

بدبختی اینجاست که آدمِ مهربون کم و آدمِ شر و جنایتکار تا دلت بخواد فراوونه!

شر را از وجود آدم بدکردار با هیچ وسیله‌ای نمی‌شود دفع کرد.

وقتی که شیطان هوس می‌کند کثافتکاری یا دسیسه‌ای راه بیندازد در همه حال می‌کوشد این کار را به دست زن‌ها انجام دهد

حرف که از دهان آدمیزاد دربیاد گنجشک نیس که اگه پر زد بتونی باز هم بگیریش.