بریده‌هایی از کتاب دزیره

شب‌هايی وجود دارد که هرگز به پايان نمی‌رسند.

ما بيش از ساير مردم حمام می‌گيريم. پدرم افکار مترقی و جديدی داشت و مادرم ميل دارد ما طبق عقايد او رشد کنيم. به همين دليل ما تقريباً هر ماه يک مرتبه به حمام می‌رويم.

. هر ملتی که قادر باشد گذشته درخشان خود را فراموش نموده و از باليدن به گذشته چشم پوشی کند مقتدر و تهديدآميز خواهد شد.

نه تنها مردانی که حکم اعدام امضا می‌نمايند و يا آنهايی که توپهای سنگين برای شکست ملتها به کار می‌برند و تاريخ جهان را بنا می‌کنند بلکه گمان می‌کنم اشخاص ديگر و آنهايی که سر خود را باخته و يا تيرباران شده‌اند بنيان تاريخ جهان را ريخته‌اند. و هر مرد و زنی که زنده است اميد دارد، عشق می‌ورزد و می‌ميرد تاريخ جهان را بوجود می‌آورد.

انسان وقتی منتظر است فرصت کافی دارد تا خاطراتش را به ياد بياورد.

معمولاً يک زن می‌تواند آنچه را که می‌خواهد از يک مرد بگيرد. به شرط آن که دارای صورت زيبا و اندام قشنگی باشد.

هر ملتی که قادر باشد گذشته درخشان خود را فراموش نموده و از باليدن به گذشته چشم پوشی کند مقتدر و تهديدآميز خواهد شد.

پس از گيلاس سوم مادرم گفت: «نبايد ديگر به اين بچه شامپانی بدهيد» فکر کنيد مادرم نمی‌دانست که من قبلاً بوسه داده‌ام.

«اوسکار در آن موقع من از جمهوری جوانی دفاع می‌کردم، ولی امروز به استقلال يک ملت کوچک آزادی طلب دستبرد می‌زنم. اوسکار وقتی انسان پير می‌شود برای زندگی ديگران ارزشی قائل نيست

ـ آيا فراموش کرده‌ايد که استخوان‌های پسران و برادران شما در کجا مدفون است؟ در آفريقا، در تاگوس Tagus، در يخ‌های روسيه. دو ميليون نفر برای آرزو و تمايل يک نفر که می‌خواهد با تمام اروپا بجنگد از پای درآمده‌اند. دو ميليون نفر کافی است!

پاريس بيست و چهار ساعت بعد نه، نه، يا بهتر بگويم يک عمر بعد

«بخواب و همه چيز را فراموش کن، خواب و فراموشی نعمت بزرگی هستند».

ولی آنان که اين حقوق مقدس را پايمال می‌سازند در مقابل تاريخ و نسل‌های آينده بدترين و گناهکارترين افراد به شمار خواهند رفت. هرگاه در هر زمان و مکان کسی برادران هموطن خود را از حقوق آزادی و مساوات محروم کند، کسی اجازه طلب بخشش برای آن شخص نخواهد داشت.

چطور يک مرد کر موسيقی می‌نويسد؟ فکر می‌کنيد او نمی‌تواند صدای موسيقی خودش را بشنود؟ آيا آقای بتهوون سمعک دارد؟

همه چيز دور سرم می‌چرخيد. نبايد با احدی صحبت می‌کردم حتی با خودم، مخصوصا با خودم...

هر شخصی نيز مقتدر و تهديدآميز است، اگر بتواند گذشته غيرمؤثر خود را از ياد ببرد.

ـ هراسناک؟ از سرنوشتم؟ خير من از سرنوشتم نمی‌ترسم و هيچ کس از آينده خود آگاه نيست. پس چرا از چيزی که نمی‌دانيم متوحش باشيم.

خوب است انسان عاشق باشد...

من مخصوصاً شامپانی را به لباس او پاشيدم زيرا لکه شامپانی هرگز محو نمی‌شود.

دختر کوچولو تعجب می‌کنم که تو هميشه تمام آرزوهای مرا پيش‌بينی می‌کنی. ـ تعجب نداره. علتش اين است که ترا دوست دارم.

انسان وقتی منتظر است فرصت کافی دارد تا خاطراتش را به ياد بياورد

از مخالفت تا انقلاب فقط فاصله کوتاهی است.

ناپلئون. خيلی کمتر به فکر او هستم. ولی آيا می‌توانم طپش قلبم، خوشی بی‌پايانم و رنج و اندوهم را که به‌خاطر عشق ناپلئون متحمل شده‌ام فراموش نمايم.

«تاج فرانسه در راه آب افتاده، فقط يک نفر بايد خم شود و آن را بردارد...» بله ناپلئون خم شده و تاج فرانسه را از منجلاب برداشته بود، تاج امپراطوری

ناپلئون به اتيين گفت: ـ اين وظيفه مقدس ما است که افکار آزادی، مساوات و برادری را در بين مردم اروپا تزريق نماييم و در صورت لزوم بايد به‌وسيله توپ اين عقيده را در اروپا حکمفرما سازيم

تاريخ جهان از سرنوشت تمام افراد بشر تشکيل شده، اين طور نيست؟ نه تنها مردانی که حکم اعدام امضا می‌نمايند و يا آنهايی که توپهای سنگين برای شکست ملتها به کار می‌برند و تاريخ جهان را بنا می‌کنند بلکه گمان می‌کنم اشخاص ديگر و آنهايی که سر خود را باخته و يا تيرباران شده‌اند بنيان تاريخ جهان را ريخته‌اند. و هر مرد و زنی که زنده است اميد دارد، عشق می‌ورزد و می‌ميرد تاريخ جهان را بوجود می‌آورد.

معمولاً يک زن می‌تواند آنچه را که می‌خواهد از يک مرد بگيرد. به شرط آن که دارای صورت زيبا و اندام قشنگی باشد. به همين دليل تصميم گرفته‌ام چهار دستمال در سينه خود جای دهم. آن وقت دارای اندام قشنگی خواهم بود. در حقيقت من دختر بالغی هستم ولی کسی از اين موضوع مطلع نيست، به علاوه اندام و شکل ظاهری من بالغ بودن مرا نشان نمی‌دهد.

چقدر به انسان سخت می‌گذرد اگر منظور او را نفهمند و يا بد تعبير کنند

شب‌هايی وجود دارد که هرگز به پايان نمی‌رسند.

دو ميليون نفر برای آرزو و تمايل يک نفر که می‌خواهد با تمام اروپا بجنگد از پای درآمده‌اند. دو ميليون نفر کافی است!