بریده‌هایی از کتاب فریب خورده تصادف

روان‌شناسان با مطالعاتشان نشان دادند که افراد ترجیح می‌دهند درآمد خودشان ۷۰۰۰۰دلار باشد و درآمد اطرافیانشان ۶۰۰۰۰دلار تا اینکه درآمد خودشان ۸۰۰۰۰ دلار باشد و درآمد اطرافیانشان۹۰۰۰۰ دلار.

آنچه با کمک کمترِ بخت به دست می‌آید در برابر تصادف‌های روزگار مقاوم‌تر است.

درک بعضی از معامله‌گرها از موضوع تصادف بیش از حد انتظار است. مثلاً چند وقت پیش با لارن رُز در رستوران ترایبکا قرار شام داشتم. او معامله‌گری است که آن زمان مشغول خواندن نسخۀ اولیۀ کتابم بود. وقتی موقع حساب کردن میز شد، سکه ‌انداختیم و قرار شد من صورت‌حساب را بدهم. او می‌خواست از من تشکر کند که ناگهان گفت: «از نظر احتمالات در اصل نصف این صورت‌حساب را خود من پرداخت کرده‌ام.»

در ادامه به این بحث خواهیم پرداخت که چرا بین دو خطر گیر افتاده‌ایم، از یک ‌سو خطر استفاده از مدل‌های بد و از سوی دیگر خطر چشم‌پوشی از جهل. درواقع ما بین دو انتخاب بد گیر افتاده‌ایم، در یک سو وکیلی است که از ریاضیات چیزی نمی‌داند و در سوی دیگر ریاضی‌دانی است که دچار اشتباه محاسباتی شده است چون توانایی تشخیص مدل درست را ندارد.

نسیم طالب فریب‌خوردۀ تصادف را در سال ۲۰۰۱ منتشر کرد. کتاب با استقبال فراوان روبه‌رو شد و مجلۀ فورچون آن را در فهرست هوشمندانه‌ترین کتاب‌های تاریخ در کنار آثار بزرگی چون ثروت مللِ آدام اسمیت، نظریۀ عمومی اشتغال، بهره و پولِ جان مینارد کینز و کاپیتالیسم، سوسیالیسم و دموکراسیِ جوزف شومپیتر قرار داد.

فقط زمانی سخن بگو که ارزش آن از سکوت بیشتر باشد.

ویژگی‌های مشترک این میلیونرها را بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که این افراد همگی اهل ریسک کردن بودند. بدیهی است که ریسک کردن برای رسیدن به موفقیت‌های بزرگ ضروری است، اما به همین ترتیب برای شکست هم ضروری است. اگر جناب نویسنده همین مطالعه را روی شهروندان ورشکسته هم انجام می‌داد، قطعاً تمایل به ریسک کردن را در آنها نیز پیدا می‌کرد.

در ادامه به این بحث خواهیم پرداخت که چرا بین دو خطر گیر افتاده‌ایم، از یک ‌سو خطر استفاده از مدل‌های بد و از سوی دیگر خطر چشم‌پوشی از جهل. درواقع ما بین دو انتخاب بد گیر افتاده‌ایم، در یک سو وکیلی است که از ریاضیات چیزی نمی‌داند و در سوی دیگر ریاضی‌دانی است که دچار اشتباه محاسباتی شده است چون توانایی تشخیص مدل درست را ندارد.

بعد از به دست آوردن بیش از نیم‌میلیون خواننده دارم به این نتیجه می‌رسم که کتاب‌ها برای ویراستارها نوشته نمی‌شوند.