بریده‌هایی از کتاب رستگاری یک قدیسه

من تو رو از هر چیز دیگه‌ای توی دنیا بیشتر دوست دارم. به خاطر همین بود که حرف‌هات مثل چاقو توی قلبم فرومی‌رفت.

اگه نتونیم بچه‌دار شیم، زن و شوهر بودنمون معنایی نداره. عشق رمانتیک بین یه زن و مرد همیشه به مرور زمان رنگ می‌بازه. مردم به خاطر تشکیل خونواده با هم زندگی می‌کنن. یه زن و مرد با هم ازدواج می‌کنن و زن و شوهر می‌شن. بعد بچه‌دار می‌شن و پدر و مادر می‌شن. اون‌وقته که به معنای واقعی کلمه، شریک زندگی هم می‌شن.

برای آیانه ازدواج به معنای دادن عفو روزانه برای مردی بود که پای چوبهٔ دار ایستاده بود.

من تو رو از هر چیز دیگه‌ای توی دنیا بیشتر دوست دارم. به خاطر همین بود که حرف‌هات مثل چاقو توی قلبم فرومی‌رفت. به خاطر همین هم باید بمیری.

«از چی این‌قدر ناراحتی، آیانه؟ تو هرچی رو که توی عمرت می‌خواستی، داری. اگه چیزی هست که فراموش کرده‌م، فقط کافیه ازم بخوای. قصد دارم هر کاری برات بکنم. پس بیا این جروبحث‌ها رو بذاریم کنار و به آینده فکر کنیم. مگه اینکه تو راه پیشرفت دیگه‌ای در نظر داشته باشی.»

از اینکه هروقت دوست داشتی افکارت رو به زبون بیاری نترس.

کوساناگی گفت: «نه، این‌جوری بهش فکر نمی‌کرده. به دوست خودش خیانت کرده و دوست‌پسرش رو ازش گرفته ـ درست همون‌طور که دستیارش بهش خیانت کرده و شوهرش رو ازش گرفته.»

اون‌زمان که توی دانشگاه بودیم، کوساناگی دو تا گربهٔ خیابونی رو برداشت ـ در واقع بچه‌گربهٔ تازه‌متولدشده. هر دوشون خیلی ضعیف بودن و هرکس می‌دیدشون می‌فهمید زیاد توی این دنیا موندنی نیستن، ولی اون به هر حال آوردشون توی اتاق خودش و برای مراقبت ازشون کلاس‌هاش رو نرفت. با قطره‌چکان بهشون شیر می‌داد. یکی از دوست‌هاش ازش پرسید: "چه فایده‌ای داره؟ این‌ها که به هر حال می‌میرن." جوابش رو یادمه: "که چی؟" فقط همین رو گفت.» یوکاوا به دوردست‌ها خیره شد. «چشم‌های کوساناگی موقع نگاه کردن به اون زن درست مثل چشم‌هاش موقع مراقبت از اون بچه‌گربه‌ها بود. می‌دونه یه جای کار می‌لنگه و در عین حال داره به خودش می‌گه: "که چی؟"»