بریده‌هایی از کتاب عزاداری رمز محبت

اللهم صل علی محمد و آل محمد امام حسین علیه‌السلام فرمود: اَنَا قَتیلُ الْعَبرَةِ، لا یذْکرُنی مُؤْمِنٌ اِلاَّ اسْتَعْبَرَ. من شهید اشک هستم. هیچ مؤمنی مرا یاد نکند مگر آنکه گریان شود.

تقدیم به مادر داغدیده‌ای که سوز و گدازش دوست و دشمن را به گریه درآورد، مادر بزرگوار قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام حضرت اُم البنین علیهاالسلام

عزاداری سیدالشهدا علیه‌السلام و گریه بر مظلوم کربلا با گوشت و خون ملت شیعه عجین است، امّا اگر علم و آگاهی ما به احادیث معصومین علیهم‌السلام در این باره کامل شود، همه تشکیکات شبهه اندازان در این باره بی‌اثر خواهد شد. بی‌اطلاعی یا کم‌اطلاعی نسل جدید باعث شده که عده‌ای با شبهات پیش پا افتاده سراغ جوانان رفته و به تخریب اذهان آنان بپردازند. با تجربه‌ای که در این زمینه داشتم، جوانانی را دیدم که با مختصر آگاهی از روایات گریه و عزاداری امام حسین علیه‌السلام با قلبی همچون آینه در برابر شبهه افکنان ایستاده، و هر زنگاری که در دل داشتند یک باره برطرف شد. این امر موجب شد که تصمیم بگیرم مجموعه‌ای مشتمل بر روایات عزاداری از یک سو، و شامل پاسخ به شبهات مخالفان از سوی دیگر در دسترس عموم قرار دهم. بر این اساس کتاب حاضر در دو جلد تنظیم شده است: جلد اول: احادیث مربوط به عزاداری بر سیدالشهدا علیه‌السلام است که در چهار بخش تنظیم شده است: در بخش اول روایات فضیلت گریه و عزاداری گردآوری و ترجمه شده. بخش دوم حاکی از گریه و عزاداری فرشتگان، انبیا و اولیای الهی علیهم‌السلام و... بر سید الشهداء علیه‌السلام است.

برایت گریستم... و سزاوار است که برایت گریه کنم. آسمان‌ها، زمین‌ها، کوه‌ها و دریاها برایت گریستند، من چه عذری دارم اگر برایت اشک نریزم؟!

به نظر می‌رسد که این عبارت ـ «کلّ یوم عاشورا وکلّ أرض کربلا» ـ گرفته شده از شعر ابوعبداللّه‌ مغربی بوصیری (متوفای ۶۹۶) است که گفته: کلّ یومٍ و کلّ أرضٍ لکربیمنهمُ کربلا و عاشوراءُ البته به قرینه بقیه ابیات، بلکه لفظ (لکربی) در همین بیت مقصود او آن است که: او همیشه و همه جا برای مصائب سیدالشهدا علیه‌السلام و اهل‌بیت محزون، غمناک و گریان است.

روایات فراوان و سیره مسلّم، دست محقّق را برای رویارویی و مقابله با روایاتی که بر کراهت و مذمّت گریه و عزاداری بر مردگان و شهیدان دلالت می‌کنند، باز می‌گذارد. قبلاً در روایاتی از امام سجاد علیه‌السلام اشاره شد که حضرت یعقوب علیه‌السلام برای از دست دادن یوسف علیه‌السلام سالیانی گریست، این مطلب که در آیات قرآن آمده است، سوگواری بر فقدان عزیزان را تأیید می‌نماید. جالب آن است که عمر عبدالسلام محقق و نویسنده سنی معاصر در کتابی که علیه وهابی‌ها تألیف نموده به همین آیه استدلال کرده،

برخی از نویسندگان و سخنرانان ـ بدون دقت در مطالب و اطمینان از صحت انتساب کلمات به معصومین علیهم‌السلام ـ برخی از جمله‌های عربی را روایت پنداشته و بر آن نتائجی را مترتب نمودند. ۱. عبارت معروف: «کلّ یوم عاشورا وکلّ أرض کربلا» . اشکال: این جمله روایت نیست بلکه در روایات دقیقا نقطه مقابل آن بیان شده و گفته شده که هیچ روزی مانند عاشورا نیست و هیچ سرزمینی حرمت کربلا را ندارد. زمین کربلا بر همه زمینها حتی کعبه برتری دارد! جبرئیل به رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله عرض کرد: آنجا پاکترین مکان زمین است و حرمت آن از همه جا بیشتر است.

بسیاری از شاعران اهل سنت، در رثای حضرت حسین بن علی علیهماالسلام و حادثه عاشورا شعر سروده‌اند

بنابر نقل بزرگان عامه از ابن سعد ـ دائره مطلب وسیع‌تر از شام و بیت المقدس بوده ـ که: پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام در همه دنیا هیچ سنگی برداشته نشد مگر آنکه زیر آن خون تیره دیده شد. و آسمان خون بارید به نحوی که اثر آن بر لباس مردم باقی ماند تا آنکه (باران خون) بند آمد.

امام حسین علیه‌السلام فرمود: اَنَا قَتیلُ الْعَبرَةِ، لا یذْکرُنی مُؤْمِنٌ اِلاَّ اسْتَعْبَرَ. من شهید اشک هستم. هیچ مؤمنی مرا یاد نکند مگر آنکه گریان شود.

پسر شبیب! اگر برای چیزی گریان شدی برای حسین بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام گریه کن که آن حضرت را مانند گوسفند سر بریدند!! و همراه آن حضرت هجده نفر از اهل‌بیت به شهادت رسیدند که در دنیا بی‌نظیر بودند. آسمان‌های هفتگانه و تمام زمین‌ها در عزای آن حضرت گریستند. چهارهزار فرشته برای یاری آن حضرت نازل شدند ولی هنگامی رسیدند که حضرت به شهادت رسیده بود، آنها نزد قبر آن حضرت پریشان و گردآلود (با حالت عزا) هستند تا قیام حضرت مهدی علیه‌السلام ، آنها از یاران حضرت خواهند بود با شعار خونخواهی سیدالشهدا علیه‌السلام : «یا لَثَارَاتِ الْحُسَین» . پسر شبیب! پدرم از پدرش از جدش علیهم‌السلام نقل فرمود که: پس از شهادت جدّم امام حسین علیه‌السلام آسمان خون و خاک قرمز بارید!

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هنگام زیارت سیدالشهدا علیه‌السلام ساکت باشید و جز سخن نیک نگویید... فرشتگان حفظه نزد فرشتگان حرم سیدالشهدا علیه‌السلام حاضر می‌شوند و با آنها مصافحه می‌کنند، ولی آنها از شدّت گریه و زاری، پاسخ نمی‌دهند و به عزاداری مشغول هستند فقط هنگام ظهر و طلوع فجر آرام می‌گیرند... اما در بقیه اوقات اصلاً حرف نمی‌زنند و از گریه و دعا باز نمی‌ایستند... فقط حرف زدن شماست که آنها را مشغول می‌کند. حضرت فاطمه علیهاالسلام هنگامی که به آنها نظر می‌کند ـ همراه با هزار پیامبر، هزار صدّیق، هزار شهید، و یک میلیون از فرشتگان کروبیین که او را در گریه یاری می‌کنند (و به عزاداری همراه با آن حضرت مفتخرند) ـ او چنان ناله و فریاد کشد که تمام فرشتگان آسمان از روی دلسوزی به گریه افتند، حضرت آرام نگیرد تا پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نزد او آید و فرماید: دخترم! اهل آسمان را به گریه درآوردی، آنها را از تسبیح و تقدیس باز داشتی، بس کن، بگذار به تقدیس خداوند مشغول باشند....