بریده‌هایی از کتاب موسیو ابراهیم

آهسته زیستن، رمز خوشبختی

آهسته زیستن، رمز خوشبختیه

‫- خندیدن مال آدمای پولداره موسیو ابراهیم. من که پول ندارم. به چی بخندم؟

چیزی رو که رها می‌کنی مومو، تا ابد مال خودته، اما چیزی رو که دو دستی بچسبی بهش، برای همیشه از دست میدی.

عشقت به اون تا ابد مال خودته؛ حتی اگه ردش کنه، نمی‌تونه ازت بگیردش. کسی که این وسط ضرر می‌کنه، خود میریامه، همین. چیزی رو که رها می‌کنی مومو، تا ابد مال خودته، اما چیزی رو که دو دستی بچسبی بهش، برای همیشه از دست میدی.

فکر کردن به پدری که دست به خودکشی زده حالم را به‌هم می‌زد. پدری که گناهش فقط رها کردن فرزندش بوده را ترجیح می‌دادم. دست‌کم در این حالت می‌توانستم حدس بزنم تا آخر عمر با وجدانش دست‌به‌گریبان است.

هرچی بدن سنگین‌تر میشه، روح سبک‌تر.