بریده‌هایی از کتاب دو سنگ یکی کهربا (جلد اول)

از پای فتادیم چو آمد غم هجران. در درد بمردیم چو از دست دوا رفت. دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت. عمری‌ست که عمرم همه در کار دعا رفت!

"در دلم بود که جان بر تو فشانم روزی باز در خاطرم آمد که متاعی‌ست حقیر این حدیث از سر دردی‌ست که من می‌گویم تا بر آتش ننهی بوی نیاید ز عبیر"