بریده‌هایی از کتاب تلخ و شیرین

اتفاقاً افراد کمی هستند که بعد از موفقیت رشد می‌کنند. آدم‌ها بعد از شکست بزرگ می‌شوند. از سختی رشد می‌کنند. از درد قد می‌کشند.»

ما مشتاق معشوقیم ولی معشوق هم بی‌تاب ماست

خانه یک مکان نیست. خانه جایی است که اشتیاق آنجاست و شما احساس خوبی نخواهید داشت تا اینکه به آنجا برسید

آگاه شدن از گذرا بودن زندگی همان‌طور که برای بزرگسالان فراغت ایجاد می‌کند، برای کودکان نیز پایانی بر آزردگی روانی‌شان است.

کلید خوشنودی این است: دوست داشتنِ (بدون قیدوشرط و بی‌وقفهٔ) آنچه هستید، به جای آنچه انجام داده‌اید.

متقابلاً، محتمل‌تر است که افرادی با همدلی بالا بیشتر از موسیقی غمگین لذت ببرند

بر اساس مطالعه‌ای که روان‌شناس لهستانی، کوبا کریس، انجام داده است؛ در ژاپن، هند، ایران، آرژانتین، کرهٔ جنوبی و مالدیو لبخند زدن نشان تقلب، حماقت یا هر دو است.

مسیر رسیدن به تعالی از شکستگی‌ها می‌گذرد.

ترس شما را از خطر دور نگاه می‌دارد، عصبانیت از شما محافظت می‌کند تا مورد سوءاستفاده قرار نگیرید و اندوه، اندوه چه می‌کند؟

"کشتی‌ها به بندرهای زیادی بادبان می‌کشند، ولی حتی یکی از آن‌ها هم به جایی نمی‌رود که زندگی دردناک نباشد.

وقتی بدانید، واقعاً بدانید که زیاد عمر نمی‌کنید، افق دید شما محدودتر و عمیق‌تر می‌شود. سپس شما چیزهایی تمرکز می‌کنید که بیش از همه اهمیت دارند و برای جاه‌طلبی، مقام و جلو افتادن کمتر اهمیت قائل می‌شوید.

«از من می‌پرسید که دیوانه‌ام چون در منطقهٔ جنگی ویولن‌سل می‌نوازم؟ چرا از آن‌ها که سارایوو را گلوله‌باران کرده‌اند این سؤال را نمی‌پرسید؟»

«تا در اندوهِ دنیا سرخوشانه مشارکت کنیم

سنت آگوستین بیان می‌کند: «دل ما بی‌قرار است، تا زمانی که در [آغوش] تو آرام گیرد.»

در معرض خلاقیت بودن چه به عنوان مصرف‌کننده، از طریق کنسرت، بازدید از موزه‌های هنری یا استفاده از رسانه‌های دیگر رابطهٔ مستقیم با سلامتی و رضایت بیشتر از زندگی و نرخ کمتر اضطراب و افسردگی دارد.

در حقیقت می‌توان گفت چیزی که فرد را در حالت تلخ و شیرینی قرار می‌دهد، آگاه‌تر شدن نسبت به پایان است.

«به‌سختی می‌توانست نوعی از زیبایی را تصور کند که در آن مالیخولیا نباشد

«من خوبم، خیلی خوب. هنرم برایم دوستان و احترام به ارمغان آورده است و چه چیزی بیشتر از این می‌خواهم؟»

او جزو آن دسته از افرادی است که می‌شود خطاهای اخلاقی یا شرم‌آورترین اشتباهاتی را به او بگویید که در جمع مرتکب شده‌اید و او تنها لبخندی کج و همدلانه تحویلتان دهد و جام شرابش را بلند می‌کند

«می‌خواهی بدانی چطور می‌توانی به من کمک کنی؟ من سه ماه از زندگی‌ام مانده است. ارزشی در این سه ماه نمی‌بینم. اگر می‌خواهی به من کمک کنی، مرا بکش.»

نامش را "کمال بی‌زحمت" گذاشته‌اند. این عبارت به معنای فشاری است که برای برنده به نظر رسیدن بدون هیچ تلاشی وجود دارد و به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند. نیک می‌گوید: «از نظر آکادمیک باید طوری به نظر برسید که از همه کمتر درس خوانده‌اید. آماده نیستید اما موفق‌ترین هستید.

نظریهٔ او این بود که آگاهی از فانی‌بودن، نه فقط خود سن، باعث می‌شود انتخاب‌هایی شبیه افراد مسن‌تر و داناتر در زندگی انجام دهیم.

«اینجا ظلمتی است که باید به شما نشان بدهم؛ ما باید بپذیریم که هیچ یاری نیست که همهٔ وجود ما را درک کند و با ما در همهٔ موارد کوچک و بزرگ هم‌سلیقه باشد. در بهترین حالت ممکن، همیشه تنها به درصدی از سازگاری دست خواهیم یافت. بگذارید به افلاطون برگردیم و به عنوان یک گروه، یک بار برای همیشه این ساده‌لوحی جذاب ولی احمقانه و نابودکنندهٔ عشق را بکشیم: ما هیچ نیمهٔ گمشده‌ای نداریم!»

وقتی به کنسرت موردعلاقه‌تان می‌روید و صدای خوانندهٔ محبوبتان را می‌شنوید که آهنگ مغناطیس بدن را می‌خواند، همان اشتیاق است؛ وقتی معشوق خود را ملاقات و با چشمان درخشان یکدیگر را برانداز می‌کنید، همان اشتیاق است؛ وقتی فرزند ۵ سالهٔ دلبند خود را قبل از خواب می‌بوسید و او موقرانه رو به شما می‌کند و می‌گوید: «ممنون برای اینکه این‌قدر مرا دوست داری»، همان اشتیاق است؛ همهٔ آن‌ها وجه‌های یک جواهرند. البته ساعت ۱۱ شب کنسرت تمام می‌شود و باید خودروی خود را در پارکینگ شلوغ پیدا کنید. همچنین اینکه رابطهٔ شما بی‌نقص نخواهد بود، چون هیچ رابطه‌ای بی‌نقص نیست؛ یک روز دختر شما در کلاس یازدهم مردود می‌شود و اعلام می‌کند از شما متنفر است.

وقتی به کنسرت موردعلاقه‌تان می‌روید و صدای خوانندهٔ محبوبتان را می‌شنوید که آهنگ مغناطیس بدن را می‌خواند، همان اشتیاق است؛ وقتی معشوق خود را ملاقات و با چشمان درخشان یکدیگر را برانداز می‌کنید، همان اشتیاق است؛ وقتی فرزند ۵ سالهٔ دلبند خود را قبل از خواب می‌بوسید و او موقرانه رو به شما می‌کند و می‌گوید: «ممنون برای اینکه این‌قدر مرا دوست داری»، همان اشتیاق است؛ همهٔ آن‌ها وجه‌های یک جواهرند. البته ساعت ۱۱ شب کنسرت تمام می‌شود و باید خودروی خود را در پارکینگ شلوغ پیدا کنید. همچنین اینکه رابطهٔ شما بی‌نقص نخواهد بود، چون هیچ رابطه‌ای بی‌نقص نیست؛ یک روز دختر شما در کلاس یازدهم مردود می‌شود و اعلام می‌کند از شما متنفر است.

رهبران سنتی مذاهب بعضی اوقات پیروان عرفان را افرادی دارای عقاید پریشان یا مرتد یا هر دو می‌دانند و شاید از این می‌ترسند که اگر هرکسی سازمان‌های مذهبی را دور بزند و مستقیم به سراغ خدا برود، ممکن است آن‌ها از کار بی‌کار شوند. از سال ۲۰۱۶ تا به حال، ایالت اسلامی (داعش) بسیاری از پیروان عرفان را قتل‌عام کرده است.

«آب کم جو، تشنگی آور به دست.»

این‌طور نیست که درد با هنر برابر باشد، بلکه خلاقیت این توان را دارد که در چشم درد نگاه کند و تصمیم بگیرد آن را به چیز بهتری تبدیل کند.

این فکر (تبدیل درد به خلاقیت، تعالی و عشق) قلب این کتاب است.

همچنین در سال ۲۰۱۷ وقتی گروهی از محققان که به رهبری آملیا گورانسون، روان‌شناس دانشگاه کارولینای شمالی، فعالیت می‌کردند، از افراد خواستند تا تصور کنند مرگ چه حسی دارد، بیشتر آن‌ها غم، ترس و اضطراب را توصیف کردند. ولی آن‌ها با مطالعه روی بیماران در حال مرگ و زندانیان بند اعدام به این نتیجه رسیدند: کسانی که واقعاً با مرگ روبه‌رو هستند احتمالاً از معنا، وصل و عشق صحبت می‌کنند.