بریده‌هایی از کتاب دیدنی های خواندنی؛ روح

«یه ماهی می‌ره پیش یه ماهی پیرتر و می‌گه: من می‌خوام اقیانوس رو پیدا کنم. ماهی پیرتر می‌گه: اقیانوس؟ الان داخلشی دیگه. ماهی جَوون‌تر می‌گه: این؟ این که آبه. من دنبال اقیانوسم!»

بعد یاد ۲۲ افتاد که جلوی هَف‌نُت زیر درختی نشسته بود و امیدوارانه می‌گفت: شاید جرقهٔ من تماشای آسمون باشه یا راه رفتن. جو بهش گفته بود: این‌ها که جرقه نیستن، زندگی روزمره‌ان. اما اشتباه کرده بود. همهٔ این لحظه‌های کوتاه، لذت‌های کوچک، همین‌ها بود که به زندگی ارزش زیستن می‌داد.