بریده‌هایی از کتاب غریبه ای در ساحل (یک جزیره)

حکومت فقط برای زنده، یا مرده افراد خودی ارزش قائل است.

صبح‌های یکشنبه با موعظهٔ ثابت یک کشیش بیدار می‌شدند، و از طریق بلندگویی شیپوری که در راهرو نصب شده بود شستشوی مغزی می‌شدند. برای حدود یک ساعت این سخن پراکنی، مملو از روایات و اخباری بود که دیکتاتور از طرف خدا انتخاب شده و مثل خدا، او پدر خیراندیش و رئوف آنهاست. دیکتاتور، آن‌ها را دوست دارد. چیزهای بزرگی برای آنها می‌خواهد. چیزهای بزرگی که او خودش آنها را برایشان ارزانی بخشیده است. در مقابل، تنها چیزی که می‌خواهد پیروی و اطاعت از اوست. آیا این چیزِ خیلی زیادی است که او انتظار دارد؟ پیروی در برابر این همه عشق؟

هر کسی جایی متولد می شود اما شاید جاهای دیگر بمیرد؛ در غربت، در زندان یا در وطنی که از آن جز کابوسی باقی نمانده است. محمود درویش