بریده‌هایی از کتاب سخن خوش تر دوست

من هیچ عارف بزرگی را ندیدم که بین شریعت و طریقت فاصله قایل باشد. عرفای ما همیشه در شریعت و طریقت یک چیز می‌بینند در دو مرحله. هیچ عارفی از اهل شریعت انتقاد نمی‌کند. آسمانِ شریعت زمین است و عارف از بالا زمین را می‌بیند و قبول دارد. ولی آنکه جمود در شریعت دارد، عرفا را کافر می‌داند. آن‌که بالاست پایین را می‌بیند؛ ولی آن‌که پایین است، بالا را نمی‌بیند. این هم طبیعی است.