بریده‌هایی از کتاب اول خودت را دوست بدار!

تنها یک نصیحت را می‌توانم از افرادی که کردارشان با گفتارشان یکی نیست قبول کنم؛ این که بگویند: «خلاف آن‌چه را که من انجام می‌دهم، انجام بده.»

آیا می‌دانستید که هر وقت کسی را قضاوت می‌کنید، در واقع خودتان را قضاوت کرده‌اید؟

«حفظ کردن ماهیت خود در دنیایی که به طور مدام می‌کوشد از شما فرد دیگری بسازد، بزرگ‌ترین موفقیت است.»

شخصی که دارای عزت نفس بالایی است به رقابت نیازی ندارد؛ نیاز ندارد بهتر از بقیه باشد؛ و نیاز ندارد عوامل بیرونی به او اعتبار دهد. حتی نیاز ندارد به خاطر کار خوبش پاداش بگیرد. زیرا می‌داند که بهترین کار را انجام داده و این که می‌داند که نتیجه، مهم نیست؛ آن چه مهم است مسیر رسیدن به آن است. شخصی که دارای عزت نفس بالایی است، از توان بالقوهٔ خود برای این که در زندگی بهترین باشد، آگاه است. فقط با خودش رقابت می‌کند. هدفش این است که به رشد شخصی والایی دست یابد و موفقیت‌های بی‌نظیری کسب کند. به آن شخص تبدیل شوید. از رقابت بپرهیزید.

آن‌هایی که می‌توانند، انجام می‌دهند و آن‌هایی که نمی‌توانند، انتقاد می‌کنند.

هنگامی که دیگران را به خاطر کارهایی که در زندگی‌تان رخ داده‌اند سرزنش می‌کنید، قدرت زندگی شما را به دست می‌گیرند.

ما در مهم‌ترین رابطه‌ای که در زندگی‌مان داریم غافل هستیم در رابطه با خودمان.

خودتان را گول نزنید و اجازه دهید تا خودِ واقعی‌تان باشید. نتایج این کار بی‌نظیر است.

زندگی کوتاه‌تر از آن است که با افرادی وقت بگذرانید که گرمی و محبتی ندارند و برای‌تان احترامی قائل نیستند. آن‌ها را رها کنید و دوستان جدیدی پیدا کنید.

در بسیاری مواقع درس‌هایی که باید بیاموزید آن‌هایی هستند که کمترین اشتیاق را به آموختن‌شان دارید و در ابتدا آن‌ها را پس می‌زنید. این‌ها عملکرد ذهن هستند.

تنها یک راه مطمئن وجود دارد تا مورد انتقاد قرار نگیریم: هیچ‌کاری انجام ندهیم، هیچ مطلبی نگوییم، هیچ‌چیزی نباشیم. اهمیتی ندارد که شما چقدر در کار و آن‌چه انجام می‌دهید، خوب هستید. همیشه کسی وجود دارد که از شما انتقاد کند.

شما کامل نیستید! هیچ‌وقت هم کامل نخواهید بود و بهترین موضوع این است که مجبور هم نیستید که کامل باشید. بنابراین، برای یک بار و همیشه تصمیم بگیرید که به خودتان خیلی سخت نگیرید!

گاهی با افرادی روبه‌رو می‌شوید که بنا به دلیل خاصی از شما خوش‌شان نمی‌آید. این اتفاق رخ می‌دهد. تقصیر شما نیست و شما هیچ کار اشتباهی انجام نداده‌اید. دنیا این گونه است. سعی نکنید برای خوشحالی دیگران، خودتان را تغییر دهید. این کار غیر ممکن است و با این کار ارزش و عزت‌نفس‌تان را از دست خواهید داد.

تنها یک نصیحت را می‌توانم از افرادی که کردارشان با گفتارشان یکی نیست قبول کنم؛ این که بگویند: «خلاف آن‌چه را که من انجام می‌دهم، انجام بده.»

شکایت کردن و تأسف خوردن به حال خود اصلاً جالب نیست. بنابراین، به جای شکایت کردن از موضوعات مختلف، خودتان را پرورش دهید. آیا از وزن‌تان شاد نیستید؟ شروع کنید و هر روز نیم‌ساعت پیاده‌روی یا ورزش کنید و غذای سالم‌تر بخورید.

به جای این‌که بخواهید خودتان را به خاطر اشتباهات گذشته، ناراحت کنید که در واقع کاری هم نمی‌توانید در ارتباط با آن‌ها انجام دهید، تمرکزتان را بر روی موفقیت‌های‌تان معطوف کنید و به خاطر تصمیمات درستی که گرفته‌اید خوشحال باشید.

ممکن است گاهی اوقات اعمال شما هوشمندانه به نظر آیند یا گاهی اوقات هوشمندانه به نظر نرسند، اما این موضوع از شما فرد کودنی نمی‌سازد. بلکه از شما فرد باهوشی را به نمایش می‌گذارد که تصمیمات احمقانه‌ای گرفته است.

آنچه می‌خواهم به شما بگویم این است که عقاید دیگران دربارهٔ شما، مشکل خودشان است، نه شما.

هیچ اهمیتی ندارد در گذشته چه اتفاقی برای‌تان رخ داده است، شما گذشته‌تان نیستید. هیچ اهمیتی ندارد که دیگران (یا خودتان) ممکن است به شما چه بگویند شما عادات گذشته‌تان نیستید. شما شکست‌های گذشته‌تان نیستید. شما آن‌گونه نیستید که دیگران با شما رفتار می‌کنند. شما کسی هستید که هم‌اکنون فکر می‌کنید هستید. شما کاری هستید که در همین لحظه انجام می‌دهید.

آن‌هایی که می‌توانند، انجام می‌دهند و آن‌هایی که نمی‌توانند، انتقاد می‌کنند.

عزت نفس واقعی را با نگرش و رفتار افرادی که خودشیفته، خودخواه و متکبر هستند، اشتباه نگیرید. این‌ها علائم عزت نفس نیستند، بلکه نشان‌دهندهٔ فقدان عزت نفس هستند که به آن عزت نفس قلابی یا عزت نفس کاذب می‌گویند. عزت نفس قلابی فقط به طور ظاهری می‌تواند نمایانگر خود باوری و احترام به خود باشد؛ بدون این که واقعیت داشته باشد. این حالت این توهم را به وجود می‌آورد که فرد احساس می‌کند دارای عزت نفس واقعی‌تری نسبت به دیگران است. اما همهٔ ما می‌دانیم. کسی که در اتاقی راه می‌رود و خودش را به نمایش می‌گذارد، لاف می‌زند و مانند طاووس خودش را درست می‌کند، احتمالاً دارای عزت نفس بالایی نیست. در حقیقت، این رفتار دقیقاً متضاد عزت نفس سالم هست. افراد فروتن دارای عزت‌نفس بالایی هستند و نیازی ندارند مدام خودشان را به رخ بکشند.

از نظر علمی ثابت شده است، افرادی که سپاسگزاری را تمرین می‌کنند، خوشحال‌تر، خوش‌بین‌تر و اجتماعی‌ترند. آن‌ها بهتر می‌خوابند، سردرد کم‌تر و انرژی بیش‌تری دارند. احتمال افسردگی‌شان کمتر است، احساس پریشانی کمتری می‌کنند و هوش هیجانی بیش‌تری دارند. درضمن ثابت شده است که سپاسگزاری پادزهری است علیه حسادت، عصبانیت و ناراحتی.

ترس را احساس کن و کار دلخواهت را انجام بده.

آیا می‌دانید که بزرگ‌ترین اشتباه این است که از اشتباه کردن بترسید؟

این سخنان جالب و زیبای گوته سخت انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و من قصد دارم قبل از هر سخن دیگری آن‌ها را با شما در میان بگذارم: اگر ثروتمند نیستی، مهم نیست، بسیاری از مردم ثروتمند نیستند. اگر سالم نیستی، هستند افرادی که با معلولیت و بیماری زندگی می‌کنند. اگر زیبا نیستی، برخورد درست با زشتی هم وجود دارد. اگر جوان نیستی، همه با چهرهٔ پیری مواجه می‌شوند. اگر تحصیلات عالی نداری، با کمی سواد هم می‌توان زندگی کرد. اگر قدرت سیاسی و مقام نداری، مشاغل مهم متعلق به معدودی از انسان‌هاست. اما اگر عزت نفس نداری، هیچ نداری.

چرا باید کسی را که اشتباه کرده است، ببخشید؟ زیرا محق بودن یا نبودن مهم نیست. این کار برای سلامتی‌تان است و این که انرژی‌تان را از دست ندهید. نفرت یا عصبانیت نسبت به دیگران یا حتی بدتر از آن، زنده کردن دوبارهٔ نفرت و عصبانیت عاملی سمی است. برای انرژی‌تان مخرب است، درضمن برای روابط‌تان نیز ناخوشایند است. بنابراین به خودتان لطف کنید و دیگران را ببخشید. پذیرش آن دشوار است اما این کار را برای شخص دیگری نمی‌کنید، شما این کار را برای خودتان انجام می‌دهید. هنگامی که می‌بخشید و رها می‌کنید، راحت‌تر می‌خوابید، از زمان حال بیش‌تر لذت می‌برید و بار زیادی از شانه‌های‌تان برداشته می‌شود.

ویژن برد به تنهایی کافی نیست. اگر به آن عمل نکنید، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. شما فقط با عمل‌کردن می‌توانید به اهداف‌تان برسید.‌

برای هر پیشرفت کوچکی که می‌کنید، به خودتان جایزه بدهید. چگونه؟ بروید فیلم ببینید یا هر چیزی را که می‌خواهید، بخرید. کاری را انجام دهید که احساس خوبی به شما می‌دهد.

آن‌هایی که می‌توانند، انجام می‌دهند و آن‌هایی که نمی‌توانند، انتقاد می‌کنند.

در سفر زندگی‌تان با هر کسی که روبه‌رو می‌شوید، در حال نبردی منحصر به فرد با مشکلات خویش است. و ما نمی‌دانیم که او با چه شرایطی روبه‌رو است؛ همانطور که او نیز نمی‌داند ما با چه مشکلی روبه‌رو هستیم.