بریده‌هایی از کتاب انگیزش و راهبردهای یادگیری برای موفقیت در دانشگاه

چند بار شنیده‌اید که افراد می‌گویند ”من وقت ندارم.“ مشکل اکثر افراد این نیست که زمان کافی برای انجام کارهای ضروری خودشان را ندارند، بلکه آنها نمی‌دانند چطور مقدار زمانی که هر روز در اختیار دارند را مدیریت کنند.

در دبیرستان معلمان بیشترین مسئولیت را در مورد سطح درک دانش‌آموزان به عهده می‌گیرند. معلمان دبیرستان به‌صورت فعال بر میزانی که محتوا درک می‌شود، نظارت می‌کنند. آنها به شکل مستمر و مداوم از دانش‌آموزان آزمون می‌گیرند و سؤالاتی را در حین ارائه مطالب جدید می‌پرسند و ایده‌های جدید را روی تخته می‌نویسند. در مقابل اساتید دانشگاه انتظار دارند دانشجویان خودشان بر میزان درکشان نظارت کنند؛ بنابراین اگر دانشجویان چگونگی نظارت بر درک خودشان را ندانند، مشکلات خیلی زود در طول اولین‌ترم دانشگاه خودشان را نشان می‌دهند. یک بخش مهم از تبدیل‌شدن به یک دانشجوی موفق، توسعه توانایی نظارت بر دانش شخصی، و درک این موضوع است که چه موقع مطالب را درک نمی‌کند.