بریده‌هایی از کتاب بریدا

«معجزه برای افرادی اتفاق می‌افتد که به آن ایمان دارند.»

«معجزه برای افرادی اتفاق می‌افتد که به آن ایمان دارند.»

به یاد داشته باش که از بین هزاران راه ارتباط با خدا، اگر اولین، دعا باشد قطعاً دومین راه، شادی و شعف است.»

«تو با راه واقعی خودت روبه‌رو شده‌ای. افراد کمی هستند که شجاعت این رویارویی را دارند چون همیشه به دنبال راحت‌ترین‌ها هستند و ترجیح می‌دهند راهی را دنبال کنند که متعلق به آن‌ها نیست. تو با شجاعت کامل به دنبال پذیرفتن موهبت‌ات رفتی. دخترم! به تو تبریک می‌گویم. تو در این راه موفق شدی.»

یک چیزی را قبل از شروع اولین درس باید به تو بگویم. وقتی راهت را برای عبور پیدا می‌کنی نباید بترسی. باید آن‌قدر شجاع باشی که از اشتباه کردن نترسی. ناامیدی‌ها، دلسردی‌ها، همه، چیزهایی هستند که خدا برای نشان دادن راه به‌کار می‌گیرد.»

پس مراقب باش چه کلمه‌ای را می‌خواهی برای وصفش به کار ببری. کلمات نیروی عجیبی دارند.»

«نترس دخترم! زندگی همین است؛ سراسر اشتباه و نترسیدن. همین اشتباه‌ها جهان را پیش می‌برد.»

ناامیدی‌ها، دلسردی‌ها، همه، چیزهایی هستند که خدا برای نشان دادن راه به‌کار می‌گیرد.»

«یادت نرود که برای شناختن و فهمیدن هر مسئله‌ای، خودت را به درون آن هل بده.»

غییر دادن آنچه در بیرون است هزاران بار سخت‌تر از ایجاد تغییر در درون توست.

زندگی همهٔ ما شب تاریک است. با این که از نتیجه آن بی‌خبریم اما به وجود خداوند و فرشتهٔ نگهبان ایمان داریم.»

وقتی راهت را برای عبور پیدا می‌کنی نباید بترسی. باید آن‌قدر شجاع باشی که از اشتباه کردن نترسی.

گفتی به آسمان نگاه کن. این آسمان از هزاران سال پیش تا هزاران سال دیگر، به همین شکل است.»

در واقع زندگی سعی کرده بود فرصت‌ها را پیش رویش بگذارد اما خب این شخصیت بریدا بود؛ از خطر کردن می‌ترسید.

اگر می‌خواهیم چیزهایی یاد بگیریم باید صبور باشیم و با جهانی ارتباط برقرار کنیم که هیچ چیز از آن نمی‌دانیم.»

«اگر در راه به حرف‌هایت گوش ندادم به خاطر این بود که می‌خواستم به جای حرف زدن دربارهٔ تجربه‌ات، فقط به آن فکر کنی. سعی نکن تمام احساست را برای من یا هر کس دیگری توضیح دهی. زندگی عادی‌ات را داشته باش اما از موهبتی که داری مثل یک شی‌ء ارزشمند نگهداری کن. از من به تو نصیحت؛ اگر نمی‌توانی در جهانی زندگی کنی که باید خیلی مسائل را نادیده بگیری و درباره‌شان حرف نزنی، پس جادو و آموختنش را کنار بگذار زیرا اگر بخواهی تمام آنچه احساس کرده‌ای را به زبان بیاوری پل بین دو جهان را خراب می‌کنی.»

به راستی که احساسات همانند اسب‌های وحشی هستند.

سعی کن روی پل، بین جهان مرئی و نامرئی راه بروی. همه چیز در این جهان جان دارد و زندگی می‌کند. سعی کن با این زندگی ارتباط بگیری. در این صورت است که جهان و تمام متعلقات آن با تو صحبت می‌کنند.»