بریده‌هایی از کتاب قوانین سرشت انسان

وقتی نشانه‌های کافی از دل‌زدگی و بی‌اعتقادی مردم به سنت‌های گذشته یافتید، یقین بدارید خبری در راه است.

حتی در نوشته‌ای که با عقاید شما سازگاری ندارد، اغلب می‌توانید نکته یا نکاتی بیابید که به‌نظرتان درست می‌آید؛ این همان «روح مطلب» است.

سال‌ها درس‌هایی به آدم یاد می‌دهند که روزها از آن بی‌خبرند. - رالف والدو امرسون

اولین قدم برای منطقی شدن این است که بی‌منطقی بنیادین خودمان را بفهمیم. دراین‌خصوص دو مؤلفهٔ مهم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنیم: اول اینکه هیچ انسانی، حتی عاقل‌ترین فرد، از تأثیری که عواطف و هیجانات روی ذهن دارند در امان نیست و دوم اینکه می‌توان گفت بی‌منطقی و هیجان‌زدگی عملکردی وابسته به ساختار مغز ماست و در سرشتمان نهادینه شده است،

عاقلانه است که گاه‌وبیگاه به اطرافیانتان -چه زن و چه مرد- این احساس را منتقل کنید که بدون آن‌ها نیز می‌توانید به زندگی ادامه دهید. این باعث تقویت و استحکامِ دوستی می‌شود. حواستان باشد! هیچ ضرری ندارد اگر گاهی اوقات به آدم‌ها نگاه بالا به پایین داشته باشید؛ این باعث می‌شود آن‌ها بیشتر قدر دوستی با شما را بدانند...

من می‌توانم حرکت اجرام آسمانی را محاسبه کنم، اما از محاسبهٔ حجم جنون و دیوانگی آدم‌ها عاجزم. - سِر آیزاک نیوتن

اولین قدم برای منطقی شدن این است که بی‌منطقی بنیادین خودمان را بفهمیم

اگر بیش‌ازاندازه حاضر و در دسترس هستید، اگر آدم‌ها بیش‌ازاندازه شما را می‌بینند یا دقیقاً می‌توانند حرکتِ بعدی‌تان را پیش‌بینی کنند، دراین‌صورت خیلی زود دلشان را می‌زنید.

هیچ نهاد نظارتی‌ای روی کرهٔ زمین وجود ندارد که بتواند سرشت انسان را کنترل کند

در پیشینهٔ زندگی تمام خودشیفته‌های افراطی یکی از این دو حالت را می‌بینیم: رهاشدگی یا درهم‌تنیدگی. نتیجه این می‌شود که در این افراد نقطهٔ اتکایی به‌عنوانِ «خود» شکل نمی‌گیرد تا به آن پناه ببرند و لذا پایهٔ عزت نفس آنان به‌درستی شکل نمی‌گیرد. به همین دلیل است که آن‌ها تشنهٔ دریافت توجه از بیرون هستند و برای اینکه احساس سرزندگی و ارزشمندی کنند کاملاً به تأیید و توجه دیگران وابسته‌اند

اغلب گمان می‌کنیم که قدرت، آدم‌ها را تغییر می‌دهد، درحالی‌که حقیقت این است: قدرت چیزی را دربارهٔ فرد آشکار می‌کند که تا پیش از این پنهان بود.

در کودکی، به‌دلیل کارهای دل‌بخواهی و امیال لذت‌جویانه‌شان، مرتب به این افراد احساس گناه داده شده است. والدین این کودک او را تنبیه کرده‌اند، درنتیجه او یاد گرفته است که خواستهٔ واقعی‌اش را سرکوب کند و به آن اجازهٔ بروز طبیعی ندهد. این باعث می‌شود تا در این افراد نوعی احساس نفرت از خود شکل بگیرد، بنابراین آن‌ها ویژگی‌های منفی و ناپسند را به دنیای بیرون و روی دیگران فرافکنی می‌کنند یا ممکن است به کسانی که امیال خود را سرکوب نکرده‌اند، شدیداً حسادت کنند.

سه نشانهٔ بسیار مهم که باید روی آن‌ها دقیق باشید و در آدم‌ها شناسایی کنید این‌ها هستند: ۱. دوست نداشتن/دوست داشتن ۲. برتری‌طلبی/تسلیم و ۳. فریب.

ما انسان‌ها به‌راحتی از اوضاع و شرایطمان راضی نمی‌شویم. انگار نوعی خیره‌سری در ما هست که به‌سبب آن درست همان لحظه که چیزی را به‌دست می‌آوریم یا به خواسته‌ای می‌رسیم، ذهنمان به سمت چیز جدید و متفاوتی کشیده می‌شود. گویی تصور می‌کنیم آنچه نداریم، از آنچه داریم بهتر است. هرچقدر این شئ یا خواستهٔ جدید دورتر و دست‌نیافتنی‌تر باشد، تمایل و اشتیاق ما برای داشتن آن بیشتر است.

هیچ‌وقت از اهداف بلندمدتمان غافل نمی‌شویم. گاهی به این نتیجه می‌رسیم که بهتر است کاری نکنیم، عکس‌العملی نشان ندهیم، بگذاریم زمان بگذرد و فقط نظاره‌گر باشیم و ببینیم موضوع چگونه روشن می‌شود.

آدم‌ها هرگز کاری را فقط یک بار انجام نمی‌دهند. آن‌ها ممکن است سعی در توجیه رفتارشان داشته باشند و بگویند: «یک لحظه کنترلم را از دست دادم»، اما می‌توانید مطمئن باشید که هر حماقتی را که کرده‌اند باز هم در موقعیتی دیگر تکرار خواهند کرد و این برخاسته از شخصیت و عاداتشان است. درحقیقت، آن‌ها اعمالِ خود را اغلب زمانی که کاملاً برخلاف منافع شخصی‌شان است، تکرار خواهند کرد و این نشانگر ماهیت اجباری و بی‌اختیارِ ضعف‌های آن‌هاست.

مردم تشنهٔ این هستند که به چیزی اعتقاد داشته باشند

پشتِ احساسات، قضاوت‌ها و ارزیابی‌هایی قرار دارند که برآمده از گرایش‌ها یا بیزاری‌های خودِ ماست.

وقتی درک کنید که احساسات و هیجانات ماهیتی انتقال‌پذیر دارند، درمی‌یابید که مؤثرترین شیوه برای تأثیر گذاشتن روی دیگران این است که حس‌وحال و نگرشتان را تغییر دهید. مردم به انرژی کلی و طرز رفتار شما بسیار بیشتر از حرف‌هایتان اهمیت می‌دهند.

همواره اولین حرکت شما باید یافتن مدرکی باشد که باورها و اعتقادات ریشه‌دارتان را مردود می‌شمارد. این علمِ حقیقی است.

هیچ انسانی، حتی عاقل‌ترین فرد، از تأثیری که عواطف و هیجانات روی ذهن دارند در امان نیست

شما نمی‌توانید برخلاف جوهره یا طبیعتتان رفتار کنید یا از آن بگریزید؛ زیرا تأثیر آن بسیار نیرومند و عمیق است.

ما انسان‌ها به‌راحتی از اوضاع و شرایطمان راضی نمی‌شویم. انگار نوعی خیره‌سری در ما هست که به‌سبب آن درست همان لحظه که چیزی را به‌دست می‌آوریم یا به خواسته‌ای می‌رسیم، ذهنمان به سمت چیز جدید و متفاوتی کشیده می‌شود. گویی تصور می‌کنیم آنچه نداریم، از آنچه داریم بهتر است. هرچقدر این شئ یا خواستهٔ جدید دورتر و دست‌نیافتنی‌تر باشد، تمایل و اشتیاق ما برای داشتن آن بیشتر است.

یادتان باشد: هر پدیده‌ای در این عالم ذاتاً پیچیده است. آدم‌های اطرافتان هم به همان اندازه پیچیده‌اند. هر عمل و اقدامی مسبب و آغازگرِ زنجیره‌ای از واکنش‌های بعدی می‌شود. موضوع هیچ‌وقت به سادگی این گزاره که: «الف منجر به ب می‌شود» نیست. در عمل، ب منجر به پ و بعد ت و سپس ث می‌شود و این چرخه همین‌طور ادامه دارد.

انسان فقط زمانی پیشرفت می‌کند و بهتر می‌شود که به او نشان دهید واقعاً کیست. - آنتون چخوف

شخصیت همان چیزی است که باعث می‌شود به شیوه‌ای بخصوص رفتار کنیم و تأثیرِ آن ورای هشیاری و کنترل ماست.

منشأ این سندرومِ دیرین نسبتاً ساده است: مسئله‌ای در لحظهٔ حال پیش می‌آید و ذهنمان را مشغول می‌کند. ما بدون اینکه همهٔ جوانب و وجوه مسئله، ریشه‌های آن و پیامدهای ناخواستهٔ احتمالی را بسنجیم، به دنبال راه‌حلی فوری می‌گردیم. ما بیش از فکر کردن، به دنبال واکنش نشان دادن به مسائل هستیم. به همین دلیل، اعمال ما بر اساس اطلاعات ناقص هستند

سعی کنید فاصله‌تان را با عقیده‌ای که دربارهٔ خود دارید حفظ کنید و چندان دل‌بستهٔ آن نشوید. از حضور و از نحوهٔ فعالیتش در وجودتان آگاه باشید. این واقعیت را بپذیرید که شما به آن اندازه که مایلید تصور کنید، آزاد و مستقل نیستید

زندگی در اجتماع، مساوی است با نقاب به چهره زدن و گاهی اوقات آدم‌ها نقاب «اصیل بودن» به چهره می‌زنند.

بیایید مجموعهٔ نیروهایی را که از اعماق درونْ ما را به این‌سو و آن‌سو می‌کشانند سرشت انسان بنامیم. سرشت انسان ریشه در پیکربندی بخصوص مغز ما انسان‌ها، نحوهٔ آرایش سیستم عصبی‌مان و شیوهٔ منحصربه‌فرد پردازش احساسات و هیجانات دارد. همهٔ این موارد طی پنج میلیون سال تکاملِ گونهٔ ما در وجودمان توسعه و تکوین یافته‌اند. بسیاری از ویژگی‌های موجود در سرشت ما محصول و نتیجهٔ نحوهٔ منحصربه‌فرد تکامل ما در راستای تضمین بقا بوده‌اند؛ مثل آنکه میلیون‌ها سال پیش یاد گرفتیم