بریده‌هایی از کتاب پاییزان

"زن احساسش را با موهایش نشان می‌دهد. عاشق که باشد موهایش را رها می‌کند، غمگین که باشد با کش، دارش می‌زند، حالش که خوب باشد می‌بافد و می‌آراید، عصبانی که باشد جمعش می‌کند و دلش که بکشند اولین چیزی که اضافیست موهایش است."

"هر چه کنم نمی‌شود، تا بروی تو از دلم از تو فرار می‌کنم، باز تویی مقابلم "

من موجود کوچک احمقی بودم که قبل از دل بستن وابسته می‌شدم و این خصلت از من آدمی ضعیف و متکی به دیگران ساخته بود؛

"چنان از دیدنت دورم که باور کرده‌ام کورم تو کاری کن بدون تو نبینم صبح فردا را."