بریده‌هایی از کتاب پسرت تنبل نیست

والدگری روبه‌جلو به معنای متوقف کردن هرگونه بحث با خودِ نابالغ اوست که فکر می‌کند آزادی به معنای داشتن حق بی‌مسئولیتی است.

«درک، نامِ دیگر عشق است. اگر درک نکنید، نمی‌توانید عشق بورزید.»

فقط به همراه یک معلم خصوصی که والدینش استخدام کرده بودند و هفته‌ای دوبار به خانه آن‌ها می‌آمد تکالیف خود را انجام می‌داد. فقط زمانی چیزی می‌خورد که غذا را در یک سینی به اتاق او می‌آوردند.

برخلاف آقای «مقابله‌جو» و «برایم انجامش بده»، آقای «نامطمئن» خشم خود را مستقیمآ به والدین خود نشان نمی‌دهد، برعکس این خشم را در خود می‌ریزد که گاه به افسردگی نیز می‌انجامد.

پسرتان تنبل نیست؛ بلکه مغز وی همچنان در حال تکامل است؛ او در جست‌وجوی مردانگی است، نگران آینده خود است و نیازمند خوداتکایی بیشتر، پاسخ‌گویی بیشتر و داشتن آزادی برای شکست است. یاد خواهید گرفت که از او سؤالات مختلفی بپرسید، به پاسخ‌ها دقیق‌تر گوش فرا دهید و اعتمادی را که نیاز دارد به وی داشته باشید؛ آنگاه او خواهد توانست در وادی خودباوری گام نهد.

که والدین بارها به وی مراجعه کرده‌اند تا بگویند: «برای پسرم هر کاری که فکرش را بکنید انجام داده‌ام، اما او همچنان به‌زحمت راه خود را پیدا می‌کند. چه کار دیگری می‌توانم انجام دهم؟» کلی در پاسخ به این درخواست، بدون تعارف می‌گوید: «همه کارها را انجام داده‌اید؛ حالا فقط از سر راهش کنار بروید.»

مردان از گروه سه‌تایی دفاع روان‌شناسی برای خاموش کردن احساسات خود استفاده می‌کنند: اجتناب، جداسازی و انکار.

تعداد والدینی که خواهان اخذ معافیت یک‌ساله برای پسرانشان هستند نیز تبدیل به یک نگرانی برای متخصصان آموزش شده است. والدین فرزندشان را یک سال دیرتر در مدرسه ثبت‌نام می‌کنند تا از همکلاسی‌هایشان یک سال بزرگ‌تر بوده و نسبت به آن‌ها برتری داشته باشند.

تلاش آنان برای آزادی در آستانه برخورد با نیاز شما برای حفظ امنیت آن‌هاست. جست‌وجوی آن‌ها برای فاصله‌گیری عاطفی، تهدیدی برای کشش شما درجهت نزدیک نگه داشتن آنان است. حمله آنان به شخصیت شما آرزوهایتان را برای مورد تحسین و احترام قرار داشتن به چالش می‌کشد

سن بلوغ، تعداد گیرنده‌های دوپامین در ساختار کوچکی درون سیستم لیمبیک که هسته اکومبنس نام دارد افزایش می‌یابد؟

سه نیاز اساسی، سوخت لازم برای به جریان انداختن انگیزه را فراهم می‌کنند: کنترل، شایستگی و ارتباط.

پدر/ مادر خوب کسی است که به کودک خود اجازه می‌دهد با میزان مطلوبی از سردرگمی، ناامیدی و خودناباوری مواجه شود

یک پدر/ مادر خوب به فرایند جدایی احترام گذاشته و از رها کردن نمی‌هراسد.

والدین به دو دلیل بسیار خوب به کنترلگری روی می‌آورند. عشق و ترس.

بسیاری از والدین امیدوارند که بتوانند از طریق فرزندان خود (آینده) خود را از دست گذشته نجات دهند.

برخی از والدین، به‌طور ناخودآگاه، از فرزندان خود انتظار دارند از عزت نفس آنان حمایت کنند به‌جای اینکه درست برعکس این باشد.

«یک پدر/ مادر فقط به‌اندازه خوشحالی غمگین‌ترین کودک خود می‌تواند خوشحال باشد.»

اما عزت نفس شما نباید به موفقیت‌های آنان وابسته باشد.

بخش نخست این کتاب سعی دارد این تصور فراگیر، اما مخرب والدین نسبت به پسرشان را تصحیح کند: او تنبل است. این برداشت اشتباه و خطرناک سبب می‌شود پدران و مادران ریشه اصلی مشکلات پسرشان را نادیده بگیرند و این دیدگاه والدین که او مقصر است، باعث می‌شود بیش‌ازپیش به او بی‌اعتنایی کنند.

بخش ۱ والدین را تشویق می‌کند تا پسر خود را در یک قاب متفاوت ببینند (تغییر الگو). بقیه فصل‌ها نگاه تازه‌ای را به تحولات عاطفی و شناختی که ویژه دوران نوجوانی است ارائه کرده و ضمنآ به‌صورت جزئی‌تر مفاهیم این تغییرات را برای یک پسر نوجوان کناره‌گیر تشریح می‌کنند.

بخش ۱ والدین را تشویق می‌کند تا پسر خود را در یک قاب متفاوت ببینند (تغییر الگو). بقیه فصل‌ها نگاه تازه‌ای را به تحولات عاطفی و شناختی که ویژه دوران نوجوانی است ارائه کرده و ضمنآ به‌صورت جزئی‌تر مفاهیم این تغییرات را برای یک پسر نوجوان کناره‌گیر تشریح می‌کنند. در این بخش، والدین به درکی نو از روان‌شناسی پسر خود می‌رسند و با نگاه جدیدی به مشکل وی خواهند پرداخت. فهم چگونگی نگرش نوجوانان به جهان و نحوه کارکرد مغز آنان، برای توسعه راهبردهای مؤثر و کمک به افزایش انگیزه آن‌ها ضرورت دارد.

مسابقه ما برای پرورش دانش‌آموزانی با بهترین عملکرد که تا قبل از هیجده سالگی بتوانند ظرفیت خود را شکوفا کنند، ممکن است آن‌ها را از همه عوامل موفقیت‌زایی که نیاز دارند محروم کند: فضای کافی برای یادگیری از طریق آزمون و خطا، آزادی کافی برای یادگیری خودبه‌خودی و زمان کافی برای رشد. درواقع، این‌ها هدف بیولوژیکی نوجوانی هستند، اما این روزها ما در تلاش هستیم تا به این فرایند شتاب ببخشیم. بااین‌وجود، آسیب بیشتر زمانی وارد می‌شود که با اعمال این فشارها بر عملکرد، از ارزش‌های اخلاقی مهم که کودکان باید فراگیرند غافل می‌شویم.

اصول اخلاقی پسرتان را گروهی از افراد کم‌عقلی که با آن‌ها پرسه می‌زند تعیین می‌کنند، نه شما. در غالب موارد، اصول اخلاقی یک نوجوان، وفاداری به گروه همسالانش را به وی دیکته می‌کند، نه وفاداری به شما یا حتی، در مقیاسی وسیع‌تر، به جامعه. در این مقطع، او ترجیح می‌دهد یک «دوست خوب» باشد تا یک «پسر خوب».

قطعآ تعیین استانداردهایی برای رفتار اخلاقی خانواده‌تان بسیار حائز اهمیت است، اما برای اینکه واکنش‌های نامعقول نشان ندهید، لازم است دلیل دروغ‌گویی بچه‌ها را درک کنید. حساسیت بیش‌ازحد فقط باعث می‌شود که آن‌ها پنهان‌کارتر شوند.

مغز نوجوانان به‌گونه‌ای ساختار یافته است که در جست‌وجوی تجربه‌های تازه باشد. بنابراین، نوجوانان دست به آزمایش می‌زنند. هم‌زمان با دیدن چیزهای جدید، ملاقات با افراد جدید و شکل دادن به اندیشه‌های جدید، آن‌ها هویت‌های گوناگونی را امتحان می‌کنند. نوجوانی از معدود دوران‌هایی است که در آن این نوع از آزمایش کردن ممکن می‌شود.

بسیار مهم است که به تمام آزمایش‌ها و کارهای مخاطره‌آمیز پسرتان احترام بگذارید. او نیاز دارد تا «خود تغییریافته‌اش» را ببینید. تا جایی که برایش خطری نداشته باشد، از تجربه‌های جدید او حمایت کنید.

پسرتان همچنان با دقت هر حرکت شما را زیرنظر دارد تا سرنخ‌های بیشتری پیدا کند که کیست و چه کسی خواهد شد. در این زمان، تبدیل شدن به یک الگوی خوب اهمیت بسیار بیشتری دارد، چراکه در این دوره، نوجوان شما با دقت بسیار بیشتری نسبت به زمانی‌که کوچک‌تر بود شما را مشاهده می‌کند.