بریده‌هایی از کتاب اسرار زندگانی

ما آموخته‌ایم در این مرغزار سبز زندگانی، ظاهری جمیل داشته باشیم و ضمیری سبز. همچون گل در مرغزار روییده‌ام، زیبایی خود را در گلبرگ‌هایم آشکار کرده‌ام و همین‌گونه هم زیبا هستم.

ادیبان گفته اند: "هر لحظه‌ای شاد زیستی آن لحظه را زندگی کرده‌ای"

عهد زندگی شروع هر داستانی آغاز میشد با کلام: "یکی بود یکی نبود!" زندگانی بشر این چنین است: همانند یک مسافر در سفر زیبای معبود. این سفر زیبای انسان روزی به پایان می‌رسد! ادیبان بگفتند: "زندگی را باید همچون شِکر، گوارای وجود کرد" ولیکن ای رهگذر... میدانی زندگی به چه معناست؟ زندگانی عهدی هست که انفاس وجودت به زندگانی می‌دهد! تا نفس میکشی پابرجاست این عهد! در خاطر داشته باشن و چنین زندگی کن: گر روزی، ز این جهان رفتی برون! ز یادها نروی برون!