بریده‌هایی از کتاب پاییز بلند

«خوش به حالت که جوونی و می‌تونی هر غذایی که دوست داری بخوری.»

مادربزرگ نیز تسبیح به دست گرفته بود و ذکر می‌گفت.

ای‌کاش آدم‌ها هیچ‌وقت پیر نمی‌شدند و همیشه جوان و سرحال می‌ماندند.

ما آدم‌ها چقدر کم طاقت و ناتوان هستیم

درحقیقت، دوران کودکی هم زیاد دوامی نداشت. خیلی دلم می‌خواست زندگیم در همون دوران کودکی درجا بزنه و متوقف بشه، اما حیف که دست خودم نبود و روزگار کار خودشو می‌کرد.