بریده‌هایی از کتاب سنگ فرش هر خیابان از طلاست

هیچ دردی بالاتر و فرساینده‌تر از این نیست که فرد با استعدادی که قابلیت یک نوازنده چیره‌دست شدن را دارا است غافل از این قدرت نهفته، در گوشه عزلت بنشیند و نوحه سر دهد که چرا استعداد نقاش شدن را ندارد.

جوان بی‌هدف جوان نیست. آرزو برای جوانان بسیار بااهمیت و ضروری است. تاریخ متعلق به کسانی است که در زندگی امیدهای بزرگ دارند.

در جامعه هر کسی صندلی مخصوص به خود دارد و زمانی که همگی در صندلی‌های واقعی خود قرار بگیریم، جامعه بدون هیچ اشکالی فعالیت کرده و کارها در نهایت آرامش و سرعت پیش می‌روند. زیرا هر کسی مسئولیت واقعی خود را عهده‌دار می‌باشد، نقش افراد در جامعه نیز همانند جایگاه واقعی آنان با یکدیگر تفاوت دارد، بنابراین بسیار مهم است که فرد در جایگاه اصلی خود باشد، و کاری که باید انجام دهد. کار و حرفه به‌خودی‌خود، خوب یا بد نمی‌شود. بلکه زمانی خوب است که افراد کاردان آن را اشغال کنند و زمانی به دست که اشخاص بی‌کفایت در آن جایگزین شوند. تفاوت تنها در همین نکته است.

بایست از عرق جبین زارعین، لباس چرب کارگران و تلاش پرمحبت مادری که در گرگ‌ومیش طلوع بامداد مشغول آماده کردن ناشتائی است نکته‌ها بیاموزیم

چندی قبل در یکی از ترانه‌های روز شنیدم که می‌گفت «می‌چرخد می‌چرخد صندلی می‌چرخد و به کسی تعلق می‌گیرد که رویش بنشیند.» اما این عکس حقیقت است، زیرا هر صندلی متعلق به استاد کارآزموده‌ای است که فقط او باید روی این صندلی قرار گرفته مسئولیت‌های مربوط به آن را انجام دهد. این تنها روش صحیح تصدی صندلی‌هاست ولا غیر. اما زمانی که فرد غیر واجد شرایطی صندلی را اشغال می‌کند مسائل شروع می‌شود، زیرا او یا کارهای مربوطه را انجام نداده و یا به روش صحیح انجام نمی‌دهد.

یک فرد باهوش و زیرک اول تصمیم می‌گیرد که واقعاً در طول زندگی‌اش چه می‌خواهد بکند. سپس برحسب این تشخیص و تصمیم شغل آینده خود را انتخاب می‌کند.

مردمانی که آرزو و هدف دارند فقر نمی‌شناسند، زیرا شخص به اندازه هدف‌هایش ثروتمند است

تاریخ متعلق به کسانی است که در زندگی هدف دارند، آرزوها، اهداف، آمال، امیدها قدرت‌هایی هستند که با آن‌ها می‌توان جهان را متحول ساخت، مردمی که هدف دارند، جوامعی که دارای هدف هستند، ملت‌هایی که برنامه دارند سرانجام اهدافشان به واقعیت منتهی می‌شود. کشوری که برای رسیدن به اهدافش همه مردم را به مشارکت بگیرد قهرمان تاریخ جهان خواهد شد. اطمینان دارم تمام کسانی که امروزه سرنوشت جهان را شکل می‌دهند کسانی هستند که دیروز در دوران جوانی برای زندگی‌شان هدف داشته‌اند.

آرزو مانند سکان یک کشتی جهت حرکت را مشخص می‌سازد. سکان یک کشتی نسبت به خود آن ممکن است خیلی کوچک باشد و دیده نشود، اما مسیر حرکت یک کشتی عظیم را کنترل می‌نماید. بنابراین یک زندگی بدون امید و هدف مانند یک کشتی بدون سکان می‌باشد، همین‌طور یک فرد بی‌هدف نیز جهت خود را از دست خواهد داد و آن‌قدر در امواج متلاطم زندگی سرگردان می‌شود تا سرانجام غرق شود.

وقتی دیگران شمارش معکوسی غیرممکن‌ها را شروع می‌کنند من به شمارش ممکن‌ها می‌پردازم.

زندگی هم شامل یکسری تصمیمات می‌شود. یک تصمیم غلط می‌تواند زندگی انسان را به نابودی بکشاند. گاهی اوقات من فکر می‌کنم ما برای این زنده‌ایم که قادر باشیم در فرصت مناسب یکسری تصمیم صحیح بگیریم که نهایتاً به موفقیت منجر شود. برای موفق شدن، شما تا حد ممکن باید از انتخاب‌های قابل‌دسترس مختلف و متنوع برخوردار باشید. هرچه انتخاب محدودتر باشد بهمان اندازه فرصت تصمیم‌گیری نیز محدودتر می‌گردد.

راه صحیحی برای خود انتخاب کنید، توانائی‌های خود را بیابید، استعدادهای پنهان خود را کشف کنید، و همه آن‌ها را تقدیم سازندگی جامعه‌تان کنید. فقط در سایه سختی‌ها و مشقات و تلاش‌های امروز ماست که فردایی نورانی در پیش رو خواهیم داشت

مهارت و دانش مدیریت، لازمه هر فعالیت اقتصادی جدید است.

این روزها جوان‌ها خوب تغذیه می‌شوند، خوب لباس می‌پوشند و کاملاً تندرست هستند. به همین دلیل این ملت از جوانان برای ساختن آینده انتظارات فراوانی دارد. بنابراین من «ممکن‌های» گوناگونی را می‌بینم، و این‌هاست که به من نیرو می‌دهند.

موضوع دیگری که مرا آزار می‌دهد این است که در اغلب اشخاص به‌طور محسوسی کبر و خودپسندی جلوه‌گر شده است. اگر همه خودخواه باشند در آن صورت جامعه همیشه درگیر دردسر و گرفتاری خواهد بود.

واقعاً خطری بالاتر از این در جهان وجود ندارد که ما به جای سنت پسندیده خوش‌بینی، بدبینی یعنی متضاد آن را انتخاب کنیم.

تصمیم‌گیری بین غلط و صحیح، سره از ناسره، حق از باطل، خوب از بد، مفید از مضر و توانایی‌هایی که بتوان چنین تصمیماتی را به نحو مطلوب اتخاذ گردد فقط از طریق تحصیل علم امکان‌پذیر است. شما ممکن است فرصت‌های مختلفی را به دست آورید، اما یک تصمیم غلط می‌تواند همه این فرصت‌ها را نابود کند. هیچ‌کس نمی‌تواند برای شما تصمیم بگیرد، این خود شما هستید که باید برای خودتان تصمیم بگیرید

مهم نیست که من چه کاری را انجام می‌دهم، هر چه باشد دوست دارم آن را به نحو احسن و تا انتها انجام دهم. این کلید رمز موفقیت است.

یکبار «مارتین بوبر» حرف مؤثر و جالبی زد او گفت زندگی واقعی انسان با ملاقات‌های او آغاز می‌شود.

هر لحظه تنها یکبار فرامی‌رسد و به همین دلیل بسیار ارزشمند است.

امروزه جهان مشحون از چیزهای گران‌بهاست. خانه، زمین، اموال کار و غیره از این جمله‌اند. اما پرارزش‌ترین آن‌ها زمان است. زمان همانند تیری که از کمان رها شود هرگز بازنمی‌گردد. گذشت زمان باعث تغییر و تحول همه چیز می‌شود. زمان را نه می‌توان برای همیشه حفظ کرد و نه دوباره تسخیر نمود. هیچ جنگاوری بالاتر از زمان نیست و تنها اوست که فاتح نهائی است.

برای اینکه دقیقاً بدانید که زندگی چندان هم آسان نیست، اجازه دهید، یکی از تعلیمات مقدماتی فرقه بودا را برایتان مثال بزنم. طبق این تعلیمات، اساس زندگی دنیوی رنج و محنت است و دنیا دریایی است مملو از رنج و مصیبت، زندگی نه یک مسیر روان صیقل یافته است و نه بستری است از گل‌های سرخ. حتی اگر زندگی بستری پوشیده از گل‌های سرخ بود، فراموش نکنید، گل‌های سرخ هم پر از تیغ‌های تیز و برنده‌اند. اگر از تیغ گل هرا

حقیقت امر این است که موقعیت‌های مثبت زندگی همواره از درون رنج و محنت‌ها شکوفا می‌شوند.

در میان همه‌چیزهایی که جوانی به همراه دارد مهم‌ترینشان آرزوهاست.

یک زندگی بدون امید و هدف مانند یک کشتی بدون سکان می‌باشد، همین‌طور یک فرد بی‌هدف نیز جهت خود را از دست خواهد داد و آن‌قدر در امواج متلاطم زندگی سرگردان می‌شود تا سرانجام غرق شود.

من در جستجوی ممکن‌ها بودم، و به‌سرعت در جهت به‌کارگیری و تحقق بخشیدن ممکن‌ها حرکت کردم.

در زمان نه چندان دور، ما خیلی سخت کار می‌کردیم یعنی از شش صبح تا نیمه شب. ما دیوانه‌وار کار می‌کردیم و رفاه امروزی زندگی‌مان نتیجه مستقیم همان تلاش‌ها است.