بریده‌هایی از کتاب دیالکتیک علیه دیالکتیک

روح مطلق خودپو و مولد است و ساحت طبیعت و روح انسانی را ایجاد می‌کند، تسلیم اندیشه‌ی تصویری و بازنمایی‌های تخیلی شده است که بنا به اصطلاحات خود هگل، این اندیشه به مرحله‌ی پیشافلسفی تعلق دارد.[۵]