بریده‌هایی از کتاب بازی روزگار

همه ما یک عذرخواهی به خودمان بدهکاریم، زمانی که برای نگه داشتن آدم‌های اشتباه در زندگی‌مان پافشاری کردیم. آن زمان که دروغ شنیدیم و سکوت کردیم. جایی که باید می‌رفتیم اما ایستادیم و آن هنگام که از هیچ و پوچ رؤیا ساختیم و ذوق کردیم. آن زمان که برای فرار از حقیقت لج‌بازی کردیم و بعد از این همه دوندگی‌ها به این نتیجه رسیدم زندگی با تمام پستی و بلندی‌هایش زیباست و ارزش مبارزه دارد.