بریده‌هایی از کتاب در جستجوی چیکا

ارزشمندترین چیزی که از خودت می‌توانی به دیگران بدهی زمانت است، زیرا هرگز نمی‌توانی آن را باز پس بگیری. وقتی به فکر پس‌گرفتن آن نباشی، رفتارت عاشقانه است.

به‌هیچ‌وجه. نمی‌توانید کسی را که عاشقانه دوست دارید فراموش کنید.

آنچه حمل می‌کنیم چیستی ما را تعریف می‌کند. و تلاشی که می‌کنیم، میراثی است که به جا می‌گذاریم.

ارزشمندترین چیزی که از خودت می‌توانی به دیگران بدهی زمانت است، زیرا هرگز نمی‌توانی آن را باز پس بگیری. وقتی به فکر پس‌گرفتن آن نباشی، رفتارت عاشقانه است.

«چرا دیگر آنجا برنگشتیم؟» «به آلمان؟» «بله.» «نتوانستیم.» می‌گوید: «منظورتان این است که من نتوانستم؟» اندکی تأمل می‌کنم. می‌گویم: «بله، درست است.» «بله، می‌فهمم.»

ارزشمندترین چیزی که از خودت می‌توانی به دیگران بدهی زمانت است، زیرا هرگز نمی‌توانی آن را باز پس بگیری. وقتی به فکر پس‌گرفتن آن نباشی، رفتارت عاشقانه است.

فروتنی و تواضعم را از دست دادم. فکر می‌کردم می‌توانم همه‌چیز را کنترل کنم؛

آموختم که به‌رغم پیچیدگی زیاد مغز انسان، وقتی بیماری سراغتان می‌آید شرایط جسمانی شما تغییر می‌کند؛ اما اگر از شدت فشار بکاهید نشانه‌ها از بین می‌روند.