بریده‌هایی از کتاب عادت های خوب، عادت های بد

  عادت‌های خوب، عادت‌های بد خلق تحولات مثبت و ماندگار

عادت‌های خوب، عادت‌های بد

عادت‌های خوب، عادت‌های بد

خلق تحولات مثبت و ماندگار

  عادت‌های خوب، عادت‌های بد

  عادت‌های خوب، عادت‌های بد

  عادت‌های خوب، عادت‌های بد

سرعتی که عادت‌ها در ذهن ما دارند، یک مزیت دارد. زمانی که شما براساس عادت عمل می‌کنید، در مقابل هوس‌ها و تمایلاتتان دشواری کمتری را تجربه می‌کنید. ما قبل از اینکه فرصت داشته باشیم ببینیم چیز دیگری را می‌خواهیم یا برایمان چقدر جذابیت دارد، وارد عمل شده‌ایم. سرعت عادت‌ها در زمان انجام کار برایمان مطلوب است و یک موهبت به شمار می‌رود؛ اما وقتی عادتی که داریم یک رفتار بد است، مثل خاری در چشممان فرومی‌رود و دائماً می‌خواهیم کنترلش کنیم.

دخترخاله‌ام، حالا تصمیماتش را با دوستانش در میان گذاشته و انگیزه‌اش قوت گرفته است، ولی فقط یک مسئله وجود دارد که شاید به‌خوبی برایش روشن نباشد، او با این کارش احتمال شکست خود را نیز افزایش داده است.

بسیار دشوار است که شکست‌های خودت را با موفقیت‌های افراد دیگر که پایبند به تغییراتشان هستند، مقایسه نکنی.

چند بار باید یک فعالیت را تکرار کنیم تا به‌صورت خودکار دربیاید؟ شاید شنیده باشید که بیست‌ویک روز طول می‌کشد که تکرار یک عمل تبدیل به عادت بشود. به‌عبارت‌دیگر باید سه هفته تمام خانواده‌تان را وادار کنید که شام دورهمی بخورند تا بالاخره برایشان یک فعالیت خودکار بشود. همچنین باید بیست‌ویک روز حساب خرج‌ها و پس‌انداز خود را به دقت انجام دهید تا بالاخره تبدیل به یک رفتار اقتصادی خودکار بشود. این یک عدد افسانه‌ای است که به‌نظر می‌رسد از تئوری سایکوسایبرنتیک در کتاب پرفروش ماکسول مالتز در سال ۱۹۶۰، بیرون آمده است.

پاداش‌ها به‌عنوان یک بخش که در تشکیل عادت‌ها وجود دارد، می‌بایست از چیزهایی که ما هرروزه تجربه‌شان می‌کنیم، بهتر و بزرگ‌تر باشند. این مسئله مستلزم آینده‌نگری و خلاقیت است.

«هیچ‌وقت حرف کسانی که به تو می‌گویند نمی‌توانی را باور نکن!»

«وزن کم کردن تو را شکست نخواهد داد!»

اگر شما مدت‌زمانی هرچند کوتاه را در سازوکار دانشگاهی تجربه کرده باشید، متوجه می‌شوید که انگیزه، هوش و استعداد برای انجام کارها اهمیت چندانی ندارد! ولی چه چیزی مهم است؟!

سؤالی که اولین بار من را بر آن داشت تا دربارهٔ تغییرات رفتاری مطالعه کنم، این بود: چرا در ابتدای امر به‌آسانی تصمیم به تغییر می‌گیریم، حتی شروع هم می‌کنیم، ولی پایبندی به تغییرات، در درازمدت بسیار سخت می‌شود؟

دنبالش هستیم: «فقط انجامش بده!» استنباط دیگری که از این شعار می‌توان کرد این است: «اگر انجامش نمی‌دهی، پس این انتخاب تو نبوده است.»

باور همگان این است که انگیزه همه‌چیز است؛ بنابراین تغییرات در خود، به‌مثابهٔ آزمونی است برای سنجش شخصیتمان و یا لااقل قسمت خودآگاه وجودمان

منبع رفتارهای ما، یکی از رازآلودترین و مخفیانه‌ترین و ناشناخته‌ترین مسائل است که می‌تواند کاملاً غیرمنطقی هم باشد.

«فعالیت ما انسان‌ها همگی با توجه به علایقمان است و این علایق به تعبیری موشکافانه می‌تواند تنوع انسانی داشته باشد.»