غلامرضا ارژنگ

غلامرضا ارژنگ در ۲ آذر ۱۳۱۵ به دنیا آمد. او پژوهشگر ایرانی و نویسندهٔ کتاب‌های دستور زبان فارسی و آیین نگارش دوره‌های راهنمایی و دبیرستان است. غلامرضا ارژنگ در ۱۳۳۸ و پس از چند سال تدریس، گواهی‌نامهٔ ششم متوسطهٔ ادبی و در ۱۳۴۱ لیسانس ادبیات و زبان فارسی از دانشگاه تهران را دریافت کرد. در ۱۳۴۵ گواهی‌نامهٔ آموزش زبان فرانسه را از انستیتو ایران و فرانسه گرفت و در سال ۱۳۴۹ فوق‌لیسانس علوم تربیتی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. از سال ۱۳۳۲ به شغل آموزگاری در قم مشغول و سال ۱۳۴۲ به آموزش‌وپرورش تهران منتقل شد. تا ۱۳۵۰ در دبیرستان‌های پهلوی، امیرکبیر و مروی تهران تدریس کرد. از آن زمان تا سال ۱۳۵۹ با سمت کارشناس در مرکز تحقیقات و برنامه‌ریزی درسی و سازمان کتاب‌های درسی کار کرد. در این سال‌ها با دیگر همکارانش، کتاب‌های درسی دستور زبان فارسی و آئین نگارش دوره‌های راهنمایی و دبیرستان را بر اساس شیوهٔ نوی آموزشی نوشت، همچنین تغییر رسم‌الخط فارسی از صورت نوشتن اتصال کلمات مرکب به‌صورت انفصالی یا جدا از هم را در کتاب‌های درسی سال‌های ۱۳۵۲ وارد کرد. پس از باز نشستگی، به درخواست خود در سال ۱۳۵۹، تا سال ۱۳۸۵ در مدارس عالی و آموزش ضمن خدمت در وزارت درمان و آموزش پزشکی، آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌های آزاد و دوره‌های بازآموزی صداوسیما مشغول تدریس دستور زبان فارسی، ادبیات فارسی و آیین نگارش بود. از سال ۱۳۹۰ با فرهنگستان زبان و ادب فارسی همکاری کرده و فعالیت‌های دیگری داشته است. کتاب «دستور زبان فارسی امروز» (نشر قطره) یکی از آثار مکتوب او است.