تحقیقات جدید روانشناختی فهم ما از اهمالکاری را، بهمثابۀ رفتاری کاملاً رایج در میان انسانها، بهطور بنیادین تغییر دادهاند. امروز میدانیم که اهمالکاری پدیدهای بسیار پیچیده و چندجانبه است که بخشهای مختلفی از کارکردهای ذهنی ما را درگیر میکند. درواقع، فهمِ ما از خودمان، از آینده، از لذتها و وسوسهها، از ماهیتِ وظایفمان، خلقوخوهایمان و تجربههایمان همه در اهمالکاریهای ما مؤثرند.
ای.پی.اس — باور کنید یا نه، اهمالکاری را اینترنت به وجود نیاورده است. مردم از دوران تمدنهای باستانی بهطور روزمره با تردید دست و پنجه نرم کردهاند. هزیود، شاعر یونانی، حدود ۸۰۰ سال پیش از میلاد هشدار میدهد که «مبادا کار خود را به فردا و پسفردا موکول کنید». سیسرو، کنسول رومی، اهمالکاری در انجام کارها را «نفرتانگیز» میداند (مخاطب سخن او مارکوس آنتونیوس است). و اینها فقط چند مثال از تاریخ مکتوب است. تا آنجا که ما میدانیم، دایناسورها هم دیدند که شهابسنگ دارد میآید ولی دوباره سرگرم شکار و بخوربخور شدند.
از روزگار سیسرو تا کنون بر ما کاملاً روشن شده است که اهمالکاری صرفاً نفرتانگیز نیست، بلکه کاملاً زیانبار است. در آزمایشات تحقیقاتی، کسانی که اهمالکاری میکنند دارای سطح استرس بالاتر و احساس خوشبختی کمتر هستند. در جهان واقعی، اهمالکاریِ نامطلوب اغلب با پسانداز بازنشستگی ناکافی و ازدستدادن نوبتهای پزشکی همراه است. با توجه به فصل کنونی، جا دارد به مطالعات پیشین شرکت اچ اند آر بلاک اشاره کنیم که نشان میدهد مردم وقتی نزدیک ضربالاجل ۱۵ آوریل میشود، با عجله شروع میکنند به تهیۀ اظهارنامۀ مالیاتی خودشان و اینطوری صدها دلار خرج روی دست خودشان میگذارند.
در ۲۰ سال گذشته، رفتار عجیب …
