آدمهایی که در خانوادهای اشرافی به دنیا میآیند، یا وارث ثروتی عظیم میشوند زندگیای متفاوت از بقیه پیدا میکنند. چیزهایی که خیلیها آرزویش را دارند برای آنها مثل آبِ خوردن در دسترس است، اما از طرف دیگر، از بسیاری از لذتهای معمول زندگی آدمهای عادی هم محروم میشوند، پیداکردن یک دوست تازه یا گفتوگویی معمولی با آدمها در خیابان. همین وجه از ثروت بود که ابیگیل دیزنی، نوۀ بنیانگذار والت دیزنی، را از دنیای پولدارها جدا میکرد. او میخواست طور دیگری زندگی کند.
کات — ابیگیل دیزنی ۵۹ساله است. او فعال مدنی و مستندسازی است که جایزۀ اِمی بُرده است. همچنین نوۀ روی دیزنی، یکی از بنیانگذاران شرکت والت دیزنی، است و درنتیجه، یکی از میراثبران ثروت خانوادگی دیزنی بوده است. او در شمال هالیوود در کالیفرنیا بزرگ شده، سه خواهر و برادر دارد، دکتریاش را از دانشگاه کلمبیا گرفته و اکنون در نیویورک زندگی میکند. اینجا دربارۀ پارادکسهای بزرگشدن با آن ثروت عظیم حرف میزند.
سارا مکوی: وقتی داشتید بزرگ میشدید، میدانستید که خانوادۀ ثروتمندی دارید؟
ابیگیل دیزنی: حداقل وقتی کمسنوسال بودم، والدینم اهل خودنمایی نبودند. تا مدتها بعد، پول واقعاً آنها را عوض نکرد. درحقیقت، به تواضع افتخار میکردند (میدانم تعبیر متناقضی است). میخواستند ما را جوری بزرگ کنند که حس نکنیم بهتر از دیگرانیم.
بااینحال، خانهای که در آن زندگی میکردیم آنقدر بزرگ بود که روزهای هالوین باید دو تا نگهبان میگذاشتیم: بچهها هم زنگ در جلو را میزدند، هم در عقب را، به این خیال که این درها مال دو خانۀ جداگانه است. ولی محض تکرار بگویم که زندگیمان اشرافی نبود. تا وقتی خیلی بزرگتر شدم، هواپیمای خصوصی و این چیزها در کار نبود.
مکوی…
