کیم کارداشیان هیچ هنر خاصی ندارد، نه خواننده است، نه بازیگر، نه ورزشکار. او فقط «هست». یک روزنامهنگار دربارهاش نوشته است کارداشیان «قابلیت محض» است. وضعیتی که آدمها فکر میکنند اگر به آنجا برسند، از آن به بعد هر چه بخواهند برایشان مهیاست. چهرهای فراانسانی و بدنی که بیشتر نوعی نظریۀ انتزاعی به نظر میرسد تا جسمی فناپذیر. او نسخۀ جدیدی از انسان است، کسی که حتی در نزدیکترین قلمرو انسانی به خودش، یعنی دنیای مُد، همچنان بیگانهای عجیب و غریب است.
کات — وقتی کیم کارداشیان میپرسد: «برای بازدید از باغوحش هیجانزدهای؟» نمیتوانی قبول کنی که کاسهای زیر نیمکاسه نیست. ما در یک استودیوی عکاسی بالای هادسون ریور هستیم و کیم، با پیراهنی بلند، میخرامد. هوشیار و دلنشین است و دارد پیش از آنکه عکس جلد مجله را بگیریم چند لحظهای استراحت میکند. بعد از عکاسی برای گردش به باغوحش خواهیم رفت.
رفتنِ کیم به باغوحش ریاکارانه به نظر میرسد، چراکه سال گذشته پتا جایزۀ «سلبریتی گرینچ» را به این زن داد؛ دلیلش علاقۀ او به پالتوهای پوست روباه، کیفهای پوست کروکدیل و کفشهای پوست مار بود. از این گذشته، در ماه مارس، یک کنشگر حقوق حیوانات، درحالیکه با لحنی شبیهِ لحنِ پتا فریاد میزد باغوحشها «زندان حیواناتاند، عجوزۀ خز پوش» بهسمتش بادکنکهای پر از آرد پرتاب کرد.
اما در دنیای کارداشیان همهچیز تجارت است و تبلیغات -بعید نیست توییتهایش هم اسپانسر داشته باشند و محصولاتی را تبلیغ کنند-، بنابراین بازدید از باغوحش میتواند روشی موذیانه باشد که شمارۀ جدید مجلۀ بریتانیایی زوو، مجلهای مخصوص مردان، با انتشار تصویر کارداشیان با لباسزیر، برای ترغیب مخاطبانش به کار گرفته است. …
