یکی از طنزهای دنیای دانشگاهی این است که حامی مالی پروژۀ اولیۀ نوام چامسکی در دانشگاه، ارتش ایالات متحده بوده است. در آن دوران، سازمانهای نظامی و دولتی از مهمترین حامیان دانشگاههای بزرگ بودند، اما امروز این نهادها جای خودشان را به برندها و شرکتهای چندملیتی دادهاند. کتابی جدید داستان سرمایهگذاریهای نایکی، آدیداس، کوکاکولا و دیگر برندها را در دانشگاههای بزرگ آمریکا روایت کرده است. فرایندی که طی آن دانشگاه به خادم یک تولیدکنندۀ کفش یا نوشابه تبدیل میشود.
لسآنجلس ریویو آو بوکس — در طول جنگ سرد، بعضی از دانشگاههای بزرگ آمریکا پژوهشهایی را با سرمایهگذاری سازمان سیا، وزارت دفاع، و دیگر نهادهای دولتی به انجام رساندند. از اولین و بدنامترین پروژهها، پروژۀ امکیاولترا بود که تأثیرات الاسدی و کاربردهای ممکن آن را بهعنوان ابزار شکنجه بررسی میکرد.
با کاهش پولهای کثیف پنهان، دانشگاهها باید منابع درآمد دیگری برای خود دستوپا میکردند. از نظر دِیو فرانمایر، رئیس سابق دانشگاه اورگن، افزایش شهریۀ دانشگاه و هزینۀ ثبتنام دانشجویان خارجی برای جبران کاهش بودجۀ دولتی کافی نبود. تا اینکه تیم فوتبال آمریکایی این دانشگاه در مسابقۀ رز بول ۱۹۹۵ بازی کرد و با اینکه به تیم دانشگاه پنسیلوانیا باخت، توانست توجه فیل نایت، بنیانگذار و مدیرعامل نایکی را به خود جلب کند.
کتاب دانشگاه نایکی نوشتۀ جاشوا هانت، گزارشی جذاب از داستان تجاریسازی آموزش عالی ارائه میدهد، داستانی که تاکنون ادامه دارد. کتاب شامل بخشهای کوتاهی است که گِرد چند خط داستانی نوشته شده است. این امر به کتاب سرعت چشمگیری بخشیده و کتابی که ممکن بود کسالتبار باشد را به اثری گیرا تبدیل …
