در اینترنت همهچیز سریع و گذراست. در شبکههای اجتماعی خیلی وقتها عکس یا نوشتهای را یک بار میبینید و دیگر هیچوقت نمیتوانید دوباره پیدایش کنید. پیامها ارسال، ویرایش و پاک میشوند. اکانتها ساخته و فعال و غیرفعال میشوند. در این هیاهو، اگر بخواهید اطلاعاتی را برای خودتان نگه دارید، احتمالاً اولین راهی که به ذهنتان میرسد این است که از آن اسکرینشات بگیرید. اما دقیقاً همین قابلیتِ ثبت و ضبط و افشای لایههای خصوصی است که اسکرینشاتها را ترسناک و آشوببرانگیز میکند.
آتلانتیک — اوایل سال ۲۰۱۷ شایعهای هراسآور در اینترنت پیچید. یک بهروزرسانی نرمافزاری برای آیفون در راه بود و آنارشیستها در اپل تصمیم گرفته بودند که قابلیت جدیدی به نرمافزار آیفون اضافه کنند؛ بهزودی دستگاه شما هر اسکرینشاتی را که از مکالمههای متنی میگیرید ثبت و ضبط میکند و به طرفین دیگر هم اطلاع میدهد. کاربران اپل تصور کردند که چه اوضاع قمر در عقربی پیش میآید، یا دیگر واجب میشود که دو تلفن همراه داشته باشند، یکی برای استفادۀ روزمره و دیگری برای عکسگرفتن از اولی. کاربرانی هم بودند که پاهایشان را در یک کفش کردند و عهد کردند که هیچگاه از اسکرینشاتگرفتن از متنهایشان دست نکشند. مردی در توییتر نوشته بود «نرمافزار آیاواس ۱۱ قرار است هشدار اسکرینشات داشته باشد، پس اگر اعلانی از من دریافت کردید، میتوانید دست [از حرفزدن با من] بکشید، صادقانه خیلی اهمیت نمیدهم». البته هیچگاه این قابلیت ایجاد نشد، نشانهاش هم همین است که هنوز داریم در یک جامعه کنار هم زندگی میکنیم.
اما اسکرینشاتها بهخودیخود بسیار واقعیاند، و گاهی اوقات بههماناندازه هراسانگیز. فکر اینکه هر کاری که آنلاین انجام میدهیم را ممکن …
