شبکههای اجتماعی بدون تردید فواید زیادی داشتهاند و دنیای ما را بهشکل بیسابقهای متحول کردهاند. بااینحال، پژوهشگران علوم اعصاب هشدار میدهند که ما هنوز درک دقیقی از تأثیر شبکههای اجتماعی بر سلامت روانمان نداریم و باید همچنان احتیاط پیشه کنیم. از نظر آنها، شبکههای اجتماعی با مشوشکردن دریافتهای ما از واقعیت و ایجاد تصوراتی ساختگی از دنیای پیرامونمان ما را در مخصمهای گرفتار میکنند: یا پیوسته باید اوضاع جهان را مطابق تصورات جدیدمان تغییر دهیم یا خطر افسردهشدن و ناامیدشدن را به جان بخریم. آیا راهحلی برای فرار از این مخمصه وجود دارد؟
ایان — لیوای جِد مورفی با حالتی شهوتانگیز در دوربین ظاهر میشود. قیافۀ تأثیرگذاری دارد؛ چشمان آبی گیرا، استخوان گونۀ برجسته، لبهای گوشتالو و زاویۀ تیز خط فک. آنطور که خودش میگوید، همۀ اینها برایش حدود سی هزار پوند خرج برداشته است. مورفی اهل منچستر انگلیس و از شخصیتهای تأثیرگذار است که دنبالکنندههای زیادی در شبکههای اجتماعی دارد. او دربارۀ شیوۀ زیادکردن تعداد هوادارانش میگوید که اگر عکسی در بازۀ زمانی معینی تعداد مشخصی «لایک» نخورد، آن عکس را حذف میکنم. جراحیهای او صرفاً راهی است برای اینکه خیلی سریع اعتباری دستوپا کند. خودش دراینباره میگوید «خوشگلبودن در شبکههای اجتماعی مهم است. واضح است که من به دنبال جذب مخاطب هستم».
رابطۀ او با شبکههای اجتماعی جلوۀ بارزی از نگرانیهایی است که گی دوبور، فیلسوف فرانسوی، در اثر کلاسیک خود به نام جامعۀ نمایش [۱] (۱۹۶۷) بیان کرده است. آنطور که دوبور ادعا میکند، «زندگی اجتماعی در حال گذار از داشتن به نمایاندن است که هرگونه ‘دارایی و دارندگی’،اعتبار و برازندگی بلافصل و کارکرد غاییاش را …
