کافی است عکس بدنسازی غولپیکر را که عضلات تمام بدنش تکه تکه بیرون زدهاند در اینستاگرام باز کنید تا تمام صفحهتان پر از هرکولهایی شود که در باشگاه وزنه میزنند و فیگور میگیرند. علاقه به بدن ورزیده در میان نسلهای جدید بهشدت افزایش یافته است و، مثل هر جنبۀ دیگری از زندگی امروز، خیلیها فکر میکنند از مسابقه عقب ماندهاند و دنبال راهی میگردند تا سریع و بیدردسر جلو بیفتند. اینجاست که پای استروئیدها و داروهایی غیرقانونی، اما مؤثر و در دسترس، به میان میآید.
گاردین — دِیو کارمند معمولیِ یکی از ادارات شمال انگلستان است و قدش از متوسط انگلیسیها کوتاهتر است (حدود ۱۷۸ سانتیمتر). اگر سر کار نگاهی به او بیندازید، تنها چیزهایی که نشان میدهد او بیرون از محیط کار وقتش را صرف شکستن محدودیتهای طبیعی رشد انسان میکند اول پیراهن دو ایکس لارجی است که البته چندان هم اندازهاش نیست و دوم شلوارهای زنانهای است که گاهی میپوشد تا بتواند شیب تند بین کمر باریک و رانهای برجستهاش را در آن جا دهد.
اما در عکسها و فیلمهایی که بهصورت آنلاین به اشتراک میگذارد، طبق نظر سایر وزنهبرداران («پیشرفتت فوقالعاده بوده»)، هیولایی تمامعیار است. سینههایش به هرکول میماند و پوست پاها از فرط حجم عضلاتش آنقدر کشیده شده که تمام خط و خطوط مابین عضلاتش بهخوبی پیداست. بدنش آدم را یاد دیاگرامهای آناتومی میاندازد که در کتابهای دورۀ لیسانس عضلات انسان را بدون پوست نشان میدهند. میتوانید بهراحتی تصور کنید که چطور دانشجویان پزشکی با کنجکاوی بدنش را برانداز میکنند و عضلات مختلف بدنش را به هم نشان میدهند. او بینهایت قوی به نظر میرسد و البته بینهایت قوی هم هست؛ رکورد حرکت لیفتِ با هالترش ۲۵۰ کیلوگرم …
