تماشای فیلمهای وحشتناک هالیوودی و سوارشدن بر ترنهای هواییِ رعبآور از تفریحات رایج این روزهاست. هنگام چنین تجربههایی، یک آن آدم احساس میکند همه چیزش دارد از دست میرود، نفس در سینهاش حبس میشود، سپس جیغ میکشد و ناگهان قاهقاه میزند زیر خنده. البته این شعف حاصل از ترس برای همه به اندازۀ مشخصی کار نمیکند. مارگی کر، استاد دانشگاه و برنامهریز یک خانۀ وحشت، به این پرسش پاسخ میدهد که چرا بعضی افراد از ترسیدن خوششان میآید و بعضی دیگر نه.
آتلانتیک — این موقع از سال، هیجانجوها میتوانند از فیلمهای ترسناک، خانههای وحشت، و «قیمتهای وحشتناک پایینِ» [۱] اجناس بهرهمند شوند. اما اگر احساس ترسْ واکنش طبیعی ما برای بقا در برابر تهدیدها یا خطرهاست، چرا بهدنبال تجربۀ این احساس هستیم؟
دکتر مارگی کِر جامعهشناس و از کارکنان یک خانۀ وحشت در پیتزبورگ است که برنامهریزیهای آن تمام سال طول میکشد. او در دانشگاه رابرت موریس و دانشگاه چَتِم نیز تدریس میکند و تنها شخصی است که شنیدهام از او با عنوان «کارشناس وحشت» یاد شود. دکتر کر متخصص ترس است. با او دربارۀ اینکه ترس چیست و چرا بعضی از ما از آن بسیار لذت میبریم صحبت کردم.
الگرا رینگو: چرا بعضی افراد از ترسیدن خوششان میآید و بعضی دیگر نه؟
مارگی کر: همه از ترسیدن لذت نمیبرند، همچنین ناگفته پیداست که هیچ کس نمیخواهد موقعیتی که زندگیاش را بهطور واقعی به خطر میاندازد تجربه کند. اما بعضی از ما (درواقع، خیلی از ما) از این تجربه لذت میبریم. اولاً، سرخوشی طبیعی برآمده از واکنش جنگ یا گریز [۲] احساس خیلی خوبی در ما به وجود میآورد. شواهدی قوی وجود دارند که نشان میدهند این مسئله فقط به انتخاب شخصی بستگی ندارد، بلکه به کارکرد مغز ما …
