برایان کاپلان، اقتصاددانی که استدلالهایش علیه آموزش عمومی جنجالبرانگیز است، هنگام صحبت از بچهدارشدن هم خلاف جریان آب شنا میکند. او که خود سه فرزند دارد معتقد است بیشترین تأثیری که پدر و مادر بر روی بچههایشان میگذارند میرات ژنتیکیشان است، نه نحوۀ تربیت و آموزشی که برای فرزند فراهم میکنند. از سوی دیگر، اولین بچه سختترین است، اما بزرگکردن بچههای بعدی راحتتر و لذتبخشتر است. بنابراین، از نظر اقتصادی، اگر میخواهید بچهدار شوید، نگران چیزی نباشید.
والاستریت ژورنال — صفحهنمایش میپرسد «آیا هنوز میخواهید این تیشرت را بخرید؟». مِنو دوباره ظاهر میشود؛ این بار گزینهها چنین است: «خرید» و «اِهدا». موسیقی اوج میگیرد و همۀ خریداران «اهدا» را فشار میدهند.
بسیاری از ما معتقدیم کودکان در گذشته نوعی دارایی ارزشمند اقتصادی قلمداد میشدهاند. در مزرعه کار میکردند و در دوران پیری عصای دست والدین بودند. اما قصه اینطور ادامه مییابد که، در دنیای مدرن، منفعت اقتصادی بچهداری ظاهراً رنگ باخته است. والدین امروزی فداکاریهای شخصی و مالی زیادی میکنند، اما فرزندان این محبتها را بهندرت جبران میکنند. بچهها در سن کم کنترل تلویزیون را قرق میکنند و مدام از کیفیت غذا مینالند، اما از طرفی در کارهای خانه هم هیچ کمکی نمیکنند. وقتی هم پیر میشوید، فرزندان جواب تماستان را نمیدهند و توجهی به توصیههایتان ندارند و درعینحال انتظار دارند که خودتان همچنان تمام خرجهایتان را بدهید.
بسیاری از افراد اینطور نتیجه میگیرند که اگر برای شادکامی و پول خرجکردن ارزشی قائلید، تنها راه پیروزی در بازی فرزندپروری مدرن این است که اصلاً بازی نکنیم. نرخ پایین زادوولد ظاهراً نشان از این دارد که بالاخره …
