نظرات کاربران درباره کتاب جزء از کل

عالیترین کتابی بود که در سال گذشته خواندم درهر لحظه غافلگیر میشوید نمی‌دونم در مورد مغز متفکر نویسنده ی این کتاب چی بگم فقط هنوز متحیرم چقدر یکنفر می‌تونه اینقدر خوب داستان پردازی کنه از پایان کتاب شوکه شدم . با تشکر از زحمات عوامل برنامه طاقچه 🙏💐

اصلا جالب نبود بریده جملاتش جالبه ولی سیر کلی داستان خیلی غیر واقعی و کسل کننده است

یه رمان کمی طنز و فلسفی با داستان پردازی فوق العاده که یه جاهایی واقعا سورپرایزم کرد و همینطور ذهن رو خیلی درگیر میکنه🕴️

سخت و سنگین بود. خیلی بخشها رو باید دوباره بخونی اما جذاب بودوبه اندازه ی کافی کشش داره که بخواهی تمومش کنی . بهرحال برای من از اون کتابا نبود که تهش بگم عجب چیزی بود ...

یه رمان از فراز و نشیب های زندگی یه پدر و پسر، اول زندگی پدر و بعد پسر پدر و پسری بسیار شبیه هم منفی و پوچ گرا، فیلسوف، بسیار اهل کتاب، دارک و بیشتر طرفدار و معتقد به صرفا بعد دنیوی و دنیای ماده اما نگاه عمیق و ریز به اتفاقات و ذهن فیلسوفانه و معناگرا و تقریبا آتئیست تقریبا شخصیت های اصلی داستان خیلی جاها کاملا متضاد با من و اعتقاداتم بودن اما اگر به قصد نقادانه و شناخت نوع نگاه این قبیل ادم ها بخوایم بخونیم خیلی جالب میتونه باشه جملات هدفمند و سنگین خوب و زیادی داره و باید براش وقت گذاشته بشه دو نوع واکنش یه این کتاب وجود داره یا فرد خیلی خوشش میاد و میگه عمیق و جالب بود و نوع نگاه نویسنده و قدرت قلم جالبی داشت که بدون اینکه بخواد داستان ابرقدرت یا هیجان انگیز کاذب ارائه بده، با زندگی یه پدر و پسر یه رمان طولانی و با کشش خوب نوشته یا اینکه متنفر میشه و اصلا خوشش نمیاد و میگه خیلی پوچ و افسرده و بی محتوا بود و اخرم نفهمیدم سر و تهش چی بود... نه کاملا، اما تقریبا سلیقه ایه

با خوندن جمله‌های این کتاب برمی‌گردم به سه سال پیش که درست قبل از تولد شونزده سالگیم توی سه روز این شاهکار رو خوندم و انقد به دلم نشست که توی یک هفته برای بار دوم تمومش کردم. استعداد نویسندگی استیو تولتز رو نمی‌تونم با کلماتم براتون به تصویر بکشم. این مرد یه نابغه‌ست. و ترجمه‌ی روان پیمان خاکسار عزیز این کتاب رو کلی زیباتر می‌کنه. بخونیدش و غرق شدن توی دیوونگیای نویسنده رو به خودتون هدیه بدید. اگر خودتون هم کمی دیوونه باشید، به هیچ وجه پشیمون نمی‌شید. قول‌ می‌دم.

عالی جذاب پرحادثه

کتاب بسیار عالی بود من کتاب چاپیش خوندم ولی بعضی از جملاتش بسیار گنگه مخصوصا ۳۰ صفحه اول اصلا جمله بندی درستی نداشت هرچند میدونم اقای خاکسار مترجم بسیار قابلی هست ولی بعضی از جاها واقعا بد ترجمه شده بود

یک رمان واقعی و پر از محتوا و معنا گرا. خواننده رو در تمام مسیر وادار میکنه فکر کنه به گذشته اش به خانواده اش به فرزندش و به معنای زندگی اش. از این بهتر نمی‌شد واقعا. و یه حس جالب اینکه آخر کتاب احساس کردم میتونم خیلی بیشتر از الانم به پدرم که چن سال هست از دستش دادم افتخار کنم .

واقعا این کتاب را چندین بار میشود خواند .

کتاب از اون دسته کتاب‌هایی هستش که نمیشه گفت همه خوانندگان از خوندنش لذت خواهند برد! ممکنه عده ای خیلی خوششون بیاد و عده ای هم پس از خوندن چند صفحه بگن حوصله ام سر رفت و بزارن کنار! اما خوب به نظر من نکته قابل توجه این هستش که داستان این کتاب هرچی جلوتر میره جذاب تر میشه! و البته یه انتقاد از نویسنده به عنوان کسی که کتاب رو کامل و با حوصله خونده دارم و اون اینه که کاش بعضی جزئیات حال بهم زن رو اونقدر کامل توضیح نداده بود! واقعا توصیف آشکار صحنه های ابتذال و حال بهم زن و تهوع آور 🤮 توی فیلم‌ها و داستان ها رو درک نمیکنم!

نقد محتوایی کتاب جذاب (از حیث ادبی) و البته فلسفی جزء از کل 1) اگرچه شخصیت‌های اصلی داستان از نظر نژاد، یهودی و از نظر اعتقادی، ملحد و آتئیست بودند، اما در چند جای کتاب به صراحت یا به طور ضمنی به ظلم و ستمی که بر قوم یهود رفته اشاره شده است! نویسنده‌ی کتاب اصرار دارد که به مخاطب خود القا کند، مردم نسبت به قوم یهود متوهم و بدبین هستند. مثلاً در مورد ثروتمند بودن یهودیان یا در مورد فریب‌کار بودن آن‌ها و این یکی از تلاش‌های زیرپوستی و مشمئزکننده نویسنده کتاب است. چرا مشمئز کننده؟ چون شخصیت‌های اصلی داستان با وجود اصرار بر آتئیست بودن در عین حال از بدبینی مردم نسبت به یهود و مظلوم بودن اون‌ها در طول تاریخ شاکی بودند! 2)‌ نویسنده دلایلی برای اثبات درست و منطقی بودن باورهای الحادی شخصیت‌های اصلی داستان ارائه می‌کند! دلایلی که بیشتر مغالطه‌آمیز است تا منطقی و پاسخ‌های روشن و مشخصی هم دارد، اما به هیچ وجه در گفتگوهای کتاب، پاسخ‌های معقولی را که در رد دلایل بی خدایی وجود دارد، ذکر نمی‌کند! حتی این احتمال را هم مطرح نمی‌کند که این مغلطه‌ها ممکن است پاسخ منطقی و متقنی هم داشته باشد! 3) در جای جای کتاب معتقدان به دین و حتی خدا، افرادی ساده لوح و سطحی‌نگر (و در مواردی هم ریاکار و متزوّر) و البته با ذهن‌های بسته نشان داده شده‌اند! نویسنده مکرر در مکرر اصرار دارد بگوید آن معتقدان واقعی به خدا و دین، کسانی هستند که به جهت ترس و ضعفشان به این مفاهیم باورمند شده‌اند. تقریباً مثل حرف‌های مزخرفی که امثال نیچه می‌گویند! و شما در کتاب هیچ شخصیت معقول، منطقی و مطلوبی را نمی‌بینید که به خدا و دین معتقد باشد و این بسیار قابل تأمل است و تا حدودی هم ممکن است نشان‌دهنده‌ی دیدگاه‌های واقعی خود نویسنده در این خصوص باشد. 4)‌ یکی از جفنگیات بزرگ کتاب،‌ جایی است که شخصیت اصلی داستان می‌گوید: بر فرض محال اگر خدایی هم باشد،‌ هرگز از این بابت که او را نپرستیدم یا چیزهایی نظیر این من را مؤاخذه نمی‌کند! بلکه اگر بنا باشد مرا بابت چیزی مؤاخذه کند، برای این خواهد بود که چرا برای خودم خوب زندگی نکرده‌ام! و این روی دیگر اومانیسم است؛ تا جایی که اگر قرار باشد خدایی باشد، بنا نیست به ما امر و نهی کند یا ما موظّف به پرستش او باشیم،‌ (و اساساً وظیفه‌ای نسبت به خالق بر فرض وجودش نداریم!) حداکثرش باید از این فرصت حیات خوب استفاده کنیم و از زندگی لذّت ببریم! 5) اصرار وحشتناک نویسنده که می‌خواهد مخاطب از طریق داستان و شخصیت‌هایش بپذیرد که چیزی به نام خدا و دین وجود ندارد. حتی منشأ تله‌پاتی (که نمونه‌ای از آن در آخر کتاب ذکر شده است) را به ذهن و روان باز می‌گرداند و نه فراتر از ماده و محسوسات، و البته اصرار مکرر شخصیت اول داستان که مکاشفه‌هایش در حالت اغما را نیز زاییده ذهن خودش بپندارد و نه مشاهده‌ی روح به واقعیات بیرونی! (طعنه‌ و تشکیکی غیر مستقیم به مسئله وحی!) 6) شرایط کتاب از نظر مسائل اخلاقی نیز روشن است و نیازی به توضیح ندارد. فقط بعضاً با نکاتی جالب نظیر این نیز مواجه می‌شویم: شخصیت اصلی داستان از یک طرف ادعا می کند که پایبندی به اصول اخلاقی مضحک است و چیزی به اسم اصول لاتغیّر اخلاقی وجود خارجی ندارد (نظیر خزعبلات برخی به اصطلاح فیلسوفان و اندیشمندان)، اما از طرف دیگر به خاطر اینکه مثلا همسرش با برادرش رابطه دارد، در رنج و عذاب است. 7)‌ شخصیت اصلی داستان نگاهی بسیار منفی و تحقیرآمیز به جامعه و مردم دارد و این عامل دیگری است که در کنار سایر موارد ذکر شده آن را به اثری سیاه و مخرّب برای روح تبدیل می کند. و در آخر باید بگویم: حمایت زیر پوستی از قوم یهود و مظلوم‌ و قربانی‌ نشان دادن آن‌ها؛ اثبات عدم وجود خدا و غیر منطقی بودن اعتقاد به آن با وجود وضع دنیا و مردمانش همچنین تأکید بر ساده‌لوحی، سطحی‌نگری و عدم ایمان مؤمنان به دین و خدا و اینکه اساساً چنین باورهایی ریشه در ترس و ضعف و ساده‌لوحی اشخاص دارد شالوده و پیام اصلی کتاب است.

یادمه چند سال طول کشید تا مجالی پیدا کنم این کتاب رو بگیرم تا بلاخره این افتخار نصیب من شد جز از کل کتاب قطوریه ششصد و اندی صفحه و ششصد و اندی احساس افکار و عقاید مختلف و ناب 😍 نمیشه کتاب رو زمین گذاشت کتاب دارای حقایق، واقعیت های زندگی است و مضامین در غالب طنز سیاه نوشته شده هشدار: این کتاب عامه پسند نیست

داستان کتاب درمورد زندگی دوتا برادره که خیلی زیاد از هم متفاوتن و کلیت ماجرا از زبان برادر بزرگتره. ترجمه‌‌ی بسیار خوب و روانی داره و داستان هم خواننده رو به دنبال خودش می‌کشونه. در‌ مجموع این کتاب یکی از مورد علاقه‌های منه.

عالیی شاهکار به تمام معنا پ.ن: میشه کتاب تو این سبک معرفی کنید؟

این کتاب برای من انقد لذت بخش بود که بعد تموم کردنش حس کردم یه تیکه از زندگیم نیست.من با این کتاب زندگی کردم هنوزم صوتیشو گوش میدم و لذت میبرم.انقد این کتاب کامل و بی نظیر بود که کتابای دیگه نمیتونن جاشو پر کنن.

اولین کتاب استیو تولتز.. و یک داستان بی نظیر و گیرا

کتاب رو توصیه میکنم تورو به یه ماجرای مبهم ولی عمیق میبره وارد یه داستانی میشی که دوست داری طولانی باشه من در مدت زمان زبادی خوندم دویت نداشتم زود تموم شه و در اولین فرصت دوباره می خونم

عالی بود خوندنش خالی از لطف نیست

تخفیف نمیزارید کتاب رو.؟