کتاب باران خوبی ها

تقوا یعنی حرکت بر خلاف مسیر آب

خدا مقابل انسانِ زاهدپیشه امتحانی را قرار می‌دهد که یک جایی به خاطر خدا دست از زهد خود بردارد. در مقابلِ انسان احساسی امتحانی را قرار می‌دهد که از روحیهٔ احساسی خود دست بردارد، و همین‌طور برای هر روحیه و مزاجی متناسب با همان روحیه و مزاج امتحانی را طراحی می‌کند.

زمانی از یک استاد موسیقی پرسیدند: «نظر شما در مورد موسیقی‌های صدا و سیما چیست؟» ایشان گفت: «من اصلاً این موسیقی‌ها را گوش نمی‌دهم، گوشم خراب می‌شود!» عطار هر رایحه‌ای را نمی‌بوید

کسی که به دلیل زشتی غیبت، غیبت نمی‌کند، زیبایی‌گراست، ولی کسی که از ترس جهنم غیبت نمی‌کند، منفعت‌گراست. روشن است که مقام زیبایی‌گرایی، خیلی بالاتر از منفعت‌گرایی است

خدا انتظار دارد زشت بودن غیبت سبب شود که انسان‌ها حالشان از غیبت به هم بخورد و دیگر سراغ غیبت نروند. درست است که غیبت کردن مجازات جهنم هم دارد، ولی بهتر است که انسان به دلیل زشتی غیبت آن را ترک کند نه به دلیل ترس از آتش

اجازه بدهید باران خوبی‌ها از کلام امیرالمؤمنین (ع) بر دل شما ببارد و قطرات آن یکی‌یکی، وجود شما را از هر جهت بسازد

این خطبه، توصیفی از فضائل متقین است نه توصیه‌ای برای متقی شدن. انسان معمولاً از شنیدن توصیه، زود خسته می‌شود، حتی بعضاً انسان‌ها از توصیه فرار می‌کنند، ولی شما هیچ‌وقت از خواندن این خطبه خسته و ملول نمی‌شوید

امیرالمؤمنین (ع) هم می‌فرماید: «شما به عمل به چیزهایی که می‌دانید محتاج‌تر هستید از دانستن چیزهایی که نمی‌دانید.»

مثلاً ببینید، چطور در خواستگاری وقتی آقا پسر می‌خواهد حرف بزند، خیلی باحوصله، با لحن خوش، با انرژی و با اراده صحبت می‌کند. وقتی چایی تعارف می‌کنند، تن و لحن صدایش را دقیقاً تنظیم می‌کند، و ذرات صدایش با اراده و حساب شده بیرون می‌آید و می‌گوید: «دست شما درد نکنه، خیلی ممنون». برای خدا هم کمی این‌گونه زبان بریز، مثلاً هنگام نماز وقتی می‌گویی: «الله اکبر» اراده‌ای در صوت خودت خرج کن، بگو می‌خواهم پیش تو زبان بریزم.

اگر زیاد به یک نفر بگویند: «نکن، نخور، نرو، مواظب باش و...» روح او خسته می‌شود. این یک احساس عامیانه نیست، بلکه یک احساس عمیق انسانی است که باید به آن بها داد. لذا امیرالمؤمنین (ع) در ابتدای خطبهٔ همّام نمی‌فرماید که مؤمن سکوت می‌کند و سخن نمی‌گوید، بلکه می‌فرماید: «مَنْطِقُهُمُ الصَّوَاب» یعنی مؤمن سخن می‌گوید ولی درست سخن می‌گوید. با اینکه سکوت خیلی خوب است، ولی آن چیزی که از سکوت قشنگ‌تر است، «درست سخن گفتن» است.