بریده‌هایی از کتاب چگونه در هر موقعیت انتخاب درست داشته باشیم

«تنها راه خروج از چیزی زدن به دل آن است»

زندگی شما نشان‌دهندهٔ انتخاب‌هایی است که تاکنون داشته‌اید و اگر از خود سؤال‌های درستی را بپرسید این احتمال وجود دارد که از این به بعد انتخاب‌های بهتری داشته باشید.

«ما چیزها را چنان که هستند نمی‌بینیم، بلکه آن‌ها را چنان که خودمان هستیم، می‌بینیم»

مرحلهٔ رفتن از اقرار به پذیرش، همان نقطه عطفی است که دگرگونی در آن رخ می‌دهد.

برای تغییر، ما باید در ابتدا آنچه هست را تصدیق کنیم و سپس آن را چنان که هست، بپذیریم.

ما هیچ کنترلی بر آنچه در گذشته اتفاق افتاده نداریم؛ اما بر معنایی که به هر یک از رویدادها می‌دهیم و بر جایی که می‌خواهیم - از اینجایی که هم اکنون هستیم - برسیم، کنترل داریم.

«مشکل اینجاست که در مسابقهٔ بین موش‌های صحرایی حتی اگر شما برنده شوید، باز هم یک موش صحرایی هستید».

من به شما قول می‌دهم که حتی اگر تمامی چیزهایی که گمان می‌کردید می‌خواهید را بدست آورید، روزی خواهد رسید که چیزی موجب می‌شود تا دست از دویدن بردارید. آن زمان به همهٔ چیزهایی که تصور می‌کردید معرف شما هستند، نگاهی خواهید انداخت و از خود می‌پرسید: من به دنبال چه می‌دویدم؟ چرا زندگی من پر از چیزهایی شده است که اصلاً برایم جالب و مهم نیستند و دغدغهٔ آن‌ها را ندارم؟

هرگاه در حیطه‌ای از زندگی، آنچه را که می‌خواهیم، بوجود نیاورده‌ایم، اما احساس می‌کنیم که مدام در تلاش و تلاش و تلاشیم، در آنجا مسئله‌ای در مورد یکپارچگی وجود دارد. چه به آن آگاه باشیم یا نه، ترس و باورهای ما زندگی ما را پیش می‌رانند.

یکپارچگی این است: «پذیرفتن و تأیید تمامی آنچه هستیم و زندگی در هم‌راستایی با عمیق‌ترین حقیقت خود و برترین رؤیاها و آرزوهایمان».