بریده‌هایی از کتاب سیروسلوک؛ منزل دوّم: توبه

صاحب کتاب شریف عروةالوثقی ـ‌که یک کتاب فقهی معتبر و رایج در فقه است ـ در آن کتاب می‌فرماید: اگر کسی خمس ندهد، هنگام خواندن جملهٔ «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک» در زیارت عاشورا، در حقیقت خودش را لعن می‌کند؛ زیرا او هم از جملهٔ کسانی است که حقّ اهل‌بیت (ع) را ادا نکرده و به آن بزرگواران ظلم نموده است.

«... وَ لَکنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یحِبُّ عَبْداً إِذَا عَمِلَ عَمَلًا فَأَحْکمَهُ» .. خداوند دوست می‌دارد، هنگامی که بنده‌ای کاری انجام می‌دهد،‌ آن کار را محکم و استوار نماید. مسلمانان باید با تبعیت از فرامین آن نبی‌گرامی (ص) و سرمشق قرار دادن ایشان در زندگی، خدمتی که ارائه می‌دهند یا کالایی را که تولید می‌کنند با بهترین درجهٔ کیفیت ارائه کنند و از انجام کارها به صورت ناقص و یا به اصطلاح «سرهم‌بندی» به شدّت پرهیز نمایند

«اعْمَلْ لِدُنْیاک کأَنَّک تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِک کأَنَّک تَمُوتُ غَداً» برای دنیای خود چنان کار کن که گویی همیشه زنده خواهی ماند، و برای آخرت خود چنان کار کن که گویی فردا خواهی مرد.

حضرت موسی (ع) گفت: پروردگارا، او را به ما معرّفی کن تا از خود برانیم. پروردگار مهربان که در هر حالی ستّارالعیوب است و بندگانش را دوست دارد و مانع رسوایی آنان می‌شود، فرمود: وقتی من شما را از رذیلهٔ سخن‌چینی نهی می‌کنم، چگونه خود سخن‌چین شوم؟ حضرت موسی (ع) رو به جمعیت کرده و فرمود: ای کسی که سخن‌چین هستی، تو مانع نزول رحمت حق‌تعالی شده‌ای!

در زمان حضرت موسی (ع) خشکسالی شده بود. آن حضرت مردم را برای دعای باران در بیابانی جمع کرد. همه مشغول دعا، تضرّع و زاری شدند و از خداوند متعال طلب نزول باران کردند. خداوند سبحان به حضرت موسی (ع) وحی فرمود: من دعای تو و همراهانت را مستجاب نمی‌کنم؛ زیرا یک سخن‌چین در بین شماست که مانع استجابت دعای جمع