بریده‌هایی از کتاب ده روز با داعش

وقتی کسی تمام مدت تحت فشار قرار بگیرد و سرزنش بشود، زمانی می‌رسد که خواهد گفت: «دیگر مسخره بازی بس است.»

اگر الان کسی بگوید من مسلمانم اما دموکرات نیز هستم، مسلمان نیست. مسلمان بودن یعنی تسلیم الله بودن. یکی از ۹۹ اسم الله، الحکم است. به این مفهوم که او یگانه وضع‌کننده‌ی قانون است. هیچ‌کس نمی‌تواند صفتی را که الله به خود منسوب کرده، از آن خود بداند. اگر کسی خود را مجاز به وضع قانون بداند، یکی از ویژگی‌های الله را به خود نسبت داده است و این یعنی ارتداد! کسی که صفت خدایی وضع‌کننده‌ی قانون را برای خود قائل می‌شود، چطور می‌تواند ادعای مسلمانی بکند؟ در آن صورت او مرتد شده است. این اصلی بسیار ساده و بدون فلسفه بافی‌های زائد است.

بنابر گفته‌ی فیلسوف فرانسوی، ژان پل سارتر، غرب همیشه با عرب‌ها به مثابه موجودی مادون انسان در سطح یک میمون تکامل یافته رفتار می‌کرد و از نظرآن‌ها، مردمان آنجا فقط ساکنان عربستان بودند نه مالک واقعی آن. حتی سیاست‌مدار و جامعه‌شناس و نویسنده‌ی بزرگ فرانسوی الکسی دو توکویل، این پرسش را پیش می‌کشد که: «آیا با دیدن وقایعی از این دست در دنیا، انسان به این نتیجه نمی‌رسد که موقعیت فرد اروپایی در برابر نژادهای دیگر، مانند وضعیت انسان در برابر حیوان است؟ فرد اروپایی کارها را به آن‌ها واگذار می‌کند و مادام که دیگر نتوانست از آن‌ها بهره‌کشی کند، نابودشان می‌سازد.»

ماهی‌های کوچک دیگری هم در اینجا می‌فروشند که من تا حالا ندیده‌ام. شبیه مارماهی، چاق و خاکستری رنگ است. ابولوط لبخندزنان برای‌مان توضیح می‌دهد که شیعیان از این ماهی متنفرند، چون وقتی حضرت علی در کنار یک رودخانه مشغول عبادت بوده، مزاحم او شده است؛ شیعیان از آن متنفرند، اما سنی‌ها عاشق آن هستند. حالا که شیعیان از اینجا رفته‌اند، دوباره این ماهی در بازار به فروش می‌رسد. خنده در گلویم می‌ماسد، چون به یاد شیعیان زیادی می‌افتم که در همین موصل کشته شدند.

وسلی کلارک فرمانده‌ی کل پیشین نیروهای ناتو می‌گوید: «کمی پس از واقعه‌ی یازده‌ی سپتامبر، در پنتاگون لیستی به او نشان دادند که شامل هفت دولت ناباب بود که قرار بود طی پنج سال آتی، به آن‌ها حمله شود. نام عراق، لیبی، سوریه و ایران در این فهرست بود. جنگ‌طلبان طرفدار بوش نمی‌خواستند فرصت بی‌نظیر حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر را از دست بدهند. بنابه گفته‌ی کلارک آن‌ها می‌خواستند از فرصت استفاده کنند و تا تنور داغ است نان را بچسبانند و با راه‌انداختن جنگ‌های متعدد، خاورمیانه را بی‌ثبات و زیر و رو کنند و سپس آن را تحت کنترل خود درآورند. دلایل شرافتمندانه برای انجام این کار را بعدها می‌توان جور کرد!»

تروریست‌ها آدم‌های رذل و نخاله‌هایی هستند که سیاست آمریکا همواره به آن‌ها نیاز دارد تا مداخله‌های نظامی‌اش، ظاهری مشروع به خود بگیرد

افکار عمومی واقعاً فکر می‌کند که ما «آدم خوب‌ها» هستیم. تصویری که صدها سال است غرب از اسلام به‌عنوان دشمن ارائه کرده، عمیقاً در ذهن‌ها نقش بسته است؛ اما هرچه باشد تصویری است تحریف شده و ساختگی. این مسلمانان نبودند که «جنگ مقدس» را به راه‌ انداختند و در جنگ‌های صلیبی بیش از چهار میلیون مسلمان و یهودی را قتل عام کردند. این مسیحیان بودند که در اورشلیم تا قوزک پا فرو رفته در خون، از معابر گذشتند تا عاقبت ‌گریان اما خوش اقبال به آرامگاه نجات‌دهنده‌شان قدم گذاشتند. این مسلمانان نبودند که به نام تشکیل مستعمره در آفریقا و آسیا ۵۰ میلیون انسان را قتل عام کردند. این مسلمانان نبودند که در جنگ‌های جهانی اول و دوم، کم‌وبیش ۷۰ میلیون کشته به‌جا گذاشتند و این مسلمانان نبودند که ده میلیون اسلاو و شش میلیون یهودی، هموطن، همسایه و دوست را ناجوانمردانه و مفتضحانه به قتل رساندند، بلکه ما آلمانی‌ها بودیم.

دستگاه رهبری آمریکا و سران آن کشور، پس از سقوط صدام حسین، نیاز به ساختن تصویر یک دشمن شیطان‌صفت و خطرناک داشتند تا جنگ‌های پایان‌ناپذیر در عراق را در چشم رأی‌دهندگان آمریکایی‌ به حق جلوه دهند و برای ماندن طولانی خود در عراق توجیهی ظاهرپسند بتراشند.

بنا به گفته‌ی وزیر امور خارجه‌ی اسبق آمریکا، هنری کسینجر، نفت در حال حاضر بسیار با ارزش‌تر از آن است که آن را به عرب‌ها واگذاریم.

تندروهای قرن بیستم را امروزه هم خوارج مدرن می‌نامند.