بریده‌هایی از کتاب گتسبی بزرگ

دِیزی کنار پنجره با صدای بلند گفت: «زود بیا این‌جا.» هنوز باران می‌بارید، اما تاریکی سمت غرب شکافته شده بود و پشته صورتی و طلایی‌رنگی از ابرهای پف‌کرده در بالای دریا به چشم می‌خورد. دِیزی زمزمه‌وار گفت: «نگاه کن.» و بلافاصله اضافه کرد: «دوست دارم یکی از اون ابرهای صورتیو بگیرم، بعد تو رو بذارم توش و هُلِت بدم بری.»

دِیزی کنار پنجره با صدای بلند گفت: «زود بیا این‌جا.» هنوز باران می‌بارید، اما تاریکی سمت غرب شکافته شده بود و پشته صورتی و طلایی‌رنگی از ابرهای پف‌کرده در بالای دریا به چشم می‌خورد. دِیزی زمزمه‌وار گفت: «نگاه کن.» و بلافاصله اضافه کرد: «دوست دارم یکی از اون ابرهای صورتیو بگیرم، بعد تو رو بذارم توش و هُلِت بدم بری.»

اسکات فیتزجرالد و ارنست همینگوِی. مطلبی که خواندید بخش‌هایی از این کتاب اوست: Scott Donaldson, Fool for love: F. Scott Fitzgerald (New York: Congdon & Weed, ۱۹۸۳): pp. ۱۰۵-۱۰۶, ۱۰۸-۱۱۰.

داراها داراتر می‌شوند و ندارها ــ بچه‌دارتر.

در سال‌هایی که جوان‌تر و زودرنج‌تر بودم، پدرم نصیحتی به من کرد که هنوز آن را در ذهنم مرور می‌کنم. پدرم گفته بود: «هر وقت دیدی که می‌خوای از کسی ایراد بگیری فقط یادت باشه که آدم‌های دنیا همه این موقعیت‌ها رو نداشتن که تو داری.»