بریده‌هایی از کتاب عشق با صدای بلند

ای مسافر پس از ده سال هنوز خنجری هستی بر پهلوی من.

یاری‌ام ده دوباره زبانی را بیابم که با آن نمی‌شود با هیچ زنی سخن گفت جز تو.

زمانی که از قبیله رانده شدم به جرم گذاشتن شعری و گل سرخی بر آستانه خیمه تو عصر انحطاط آغاز شد. عصری که صرف و نحو خوب می‌دانست اما با الفبای زنانگی آشنا نبود عصری که گناهش پاک کردن نام زن از حافظه وطن بود.

سعی کن درک کنی پرندگان عشق دو بار به پرواز در نمی‌آیند عشق مسافری است که تنها یک بار سر می‌زند... و بعد می‌رود

زمستان که سر رسد نه لباس گرمی برای پوشیدن هست نه واژه زیبایی برای گفتن نه لبی نه واژگانی

بی‌تردید اگر زنانگی نباشد جهان نخواهد بود

هزاران زن وارد تاریخم شدند اما با هیچ یک پیوند نبستم به جز... آزادی

تا چشمان تو قلمرو پادشاهی منند من فرمانروای زمان خواهم بود.

خود را متمدن می‌دانم چون عاشق تو‌ام.

روز چون قدیسی سخن می‌گوید شب را مست در آغوش زنی سحر می‌کند.

صدای تو برای زندگیم ضروری بود

سرزمین غرق در اندوه من توبه آذرخشی مرا از یک شاعر عاشقانه‌ها بدل به شاعری کردی که با خنجر می‌نویسد

چگونه می‌توانم اندوهگین باشم؟ در تو تبعید شده‌ام چیزی می‌تواند زیبا‌تر از این باشد که تبعید باشی درمحبوب خود؟

کودکان عرب! در باره نسل بی‌روزن ما چیزی نخوانید امیدی به ما نیست ما چون پوست هندوانه ایم چیزی در باره ما نخوانید راه ما را نروید قبولمان نکنید باورهایمان را نپذیرید ما ملت کج و کوله و دو دوزه بازیم

ترکم که می‌کنی عطر تو سراغم را می‌گیرد چون کودکی که سراغ مادرش را بگیرد می‌بینی حتی عطر می‌فهمد غربت را تبعید را.

عشق من به تو فرا‌تر از واژه‌هاست این است بر آن شدم خاموش بمانم همین.

وقتی مردی را یافتی که تمام ذرات وجودت را به شعر بدل کند و هر تار مویت را بدل به مصرعی کند وقتی مردی بیابی به توانایی من که در شعرش شستشویت دهد و با شعر سرمه بر چشمانت کشد گیسویت را شانه کند باید بی‌هیچ تردیدی به دنبالش روی دیگر مهم نیست تعلق به من داری یا به او تو در تعلق شعر خواهی بود

ای مسافر پس از ده سال هنوز خنجری هستی بر پهلوی من.

تنها نوشتن مرا برهنه می‌کند زمانی که سخن می‌گویم لباس بر تن‌ام است زمانی که می‌نویسم رها هستم و سبک چون پرنده افسانه‌ای بی‌وزن زمانی که می‌نویسم صدایی از تاریخ می‌شنوم از جاذبه زمین. بدل به سیاره‌ای می‌شوم در فضای چشمان تو.

می‌خواهم، محبوبم، دستانت را بدل به شکوفه‌های انار کنم.