بریده‌هایی از کتاب عشق با صدای بلند

از من نخواه به دریا بازگردم من اکنون عضو حزب بارانم...

هزاران زن وارد تاریخم شدند اما با هیچ یک پیوند نبستم به جز... آزادی

وقتی مردی را یافتی که تمام ذرات وجودت را به شعر بدل کند و هر تار مویت را بدل به مصرعی کند وقتی مردی بیابی به توانایی من که در شعرش شستشویت دهد و با شعر سرمه بر چشمانت کشد گیسویت را شانه کند باید بی‌هیچ تردیدی به دنبالش روی دیگر مهم نیست تعلق به من داری یا به او تو در تعلق شعر خواهی بود.

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

نفرت دارم از عاشق شدن مانند هر کس نفرت دارم از نوشتن مانند هر کس کاش دهانم کلیسایی بود واژه‌هایم ناقوس.

دوستت دارم اما بازی عشق با تو نمی‌کنم جنگ می‌کنم با تو آن‌گونه که بچه‌ها بر سر ماهی‌های دریا می‌کنند. ماهی سرخ برای تو ماهی آبی برای من همه ماهی‌های آبی و سرخ را بردار اما عشق من بمان دریا مال تو قایق‌ها مال تو مسافران مال تو اما همچنان عشق من بمان. از من نیز هرچه دارم بگیر من شاعرم و تمامی ثروتم دفتر‌هایم هستند و چشمان زیبای تو.

خدایا... دیگر جایی در قلب من نیست زیرا زنی که دوستش دارم به اندازه دنیاست قلبی دیگر به من بده فراخ‌تر از دنیا!

چقدر شبیه ماهی هستی پرشتاب در عشق ترسو در عشق هزاران زن را در من کشتی و ملکه شدی.

محبوب من باش با هم قلمرو آسمان را دگرگون خواهیم ساخت

زمین برای جوانه زدن گلها نیاز به نه ماه زمان دارد. شب برای زاییدن ستارگان درد زیاد می‌کشد انسانیت هزار سال زمان می‌خواهد تا پیامبری بسازد پس چرا اندکی صبر نمی‌کنی تا آن زمان محبوبم شوی.

آن گاه که پس از دوری بسیار تو را می‌بوسم گویی نامه‌ای عاشقانه را با شتاب در صندوق سرخ پستی می‌اندازم.

وقتی باران بر هردومان می‌بارد هزاران گیاه می‌روید از بارانی هایمان پس از تو باران برمن به تنهایی بارید اما چیزی در بارانی‌ام نرویید.

دوستت دارم اما بازی عشق با تو نمی‌کنم جنگ می‌کنم با تو آن‌گونه که بچه‌ها بر سر ماهی‌های دریا می‌کنند. ماهی سرخ برای تو ماهی آبی برای من همه ماهی‌های آبی و سرخ را بردار اما عشق من بمان دریا مال تو قایق‌ها مال تو مسافران مال تو اما همچنان عشق من بمان. از من نیز هرچه دارم بگیر من شاعرم و تمامی ثروتم دفتر‌هایم هستند و چشمان زیبای تو.

تو زنی هستی که تعلق دارد به تیره گل سرخ هرگز به خود اجازه نمی‌دهم دخالت کنم در زندگی گل سرخ...

بیروت چون مرواریدی ... غرق می‌شود در سیاهی چشمان تو...

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

زمانی تورا چون جنگلی از مرمر برهنه می‌خواستم اکنون اما می‌خواهمت پوشیده در راز. * عشق من به تو فرا‌تر از واژه‌هاست این است بر آن شدم خاموش بمانم همین.

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

دشمن از مرزهایمان عبور نکرد او از میان ضعف‌هایمان به درون خزید.

از من انتظار نداشته باش مرثیه‌ای برایت بنویسم عادت ندارم بر پرنده‌های مرده بگریم.